Reisverslag Griekenland April / Mei 2010.

 

Zaterdag 10 april

 

Het is 08.10 uur en we vertrekken samen met Hennie en Mari die ook meegaan naar Griekenland vanaf Nederheide richting Duitsland. Km. Stand 143.786

We worden uitgezwaaid door de achterblijvende bewoners.

We rijden in Duitsland over de 44 richting Dortmund en Korbach.

In Korbach stoppen we even om wat te eten, waarna we weer verder rijden naar Bad Salzschlirf vlak voor Fulda waar we willen overnachten. Het is 16.00 uur als we in Bad Salzschlirf aankomen we zoeken de camperplaats en stellen ons daar op voor de nacht.

We repareren eerst even Mari zijn verlichting, zijn Li. Remlicht deed het niet. We hebben vandaag 446 Km. gereden.

 

Zondag 11 april

 

Vandaag gaan we verder het is 08.15 uur en we rijden via Fulda ri. Würtzburg. Onderweg stoppen we even om koffie te drinken, en het begint te  regenen. Daarna gaan we ri. Augsburg naar Nesselwang waar we zullen overnachten. Onderweg begint het weer te regenen, en even later gaat dat over in hagel, en natte sneeuw. Wij hebben dus weer wintersport voor de derde keer in een jaar. In Muhr am See stoppen we om te eten. Om 15.15 uur zijn we in Nesselwang we staan onder aan de skipiste, op een hoogte van 900 mtr. Het sneeuwt nog steeds, we hopen dat het niet door blijft sneeuwen, want morgen willen we over de Brennerpass het is maar 3,8 graden.

We hebben vandaag 465 Km. gereden.

 

Maandag 12 april

 

Het is 08.00 uur en de bakker komt langs met verse broodjes. Het is -1 graad. We douchen en gaan dan wandelen. We lopen even het dorp Nesselwang in om eens rond te kijken. Om 12.15 uur vertrekken we naar Gries am Brenner. Onderweg stopen we even in Oostenrijk om van het uitzicht op de Zugenspitze te genieten. We komen door het dorp Steinach am Brenner onderweg maakt Ria wat foto’s van het mooie uitzicht. Als we in Gries am Brenner aankomen willen we een schnitzel gaan eten in een restaurant, maar die zijn s’maandags gesloten. Dus dat wordt toch koken voor de dames. We hebben 400 Km. gereden.

Dinsdag 13 april

 

We vertrekken s’morgens vroeg om 08.00 uur en gaan over de Brennerpass naar Italië.

We rijden via Bolzano, en Trento naar Vicenza waar we even een hapje eten. Daarna gaat het weer verder via Padua naar Venetië  om bij parc San Giuliano Mestre-Venezia op een camperplaats te overnachten we komen daar om 16.00 uur aan. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 24 graden, en we gaan lekker even buiten borrelen. We blijven hier tot vrijdag dan gaan we op de boot naar Patras. We hebben vandaag 522 Km. gereden.

 

Woensdag 14 april

 

Vandaag is een rustdag we rommelen wat en kunnen fijn buiten zitten want het is een graad of 22 en de lucht is blauw. In de middag komt er wat bewolking opzetten. Mari en ik lopen even naar de haven om te informeren over de tijden, en kosten van de boot naar Venetië. Dat blijkt € 15,00 P.P te zijn, wel duur maar zwemmen is geen optie, en de bus daarvoor moeten we

een heel eind lopen, en weten dan nog niet welke van de 24 lijnen we moeten hebben. Morgen willen we Venetië gaan bezichtigen.

 

Donderdag 15 april

 

Vandaag gaan we om 09.00 uur met de boot naar Venetië. We zwerven wat door de stad, en belanden op het beroemde San Marcoplein. Het is inmiddels 12.00 uur en het is er heel druk met de toeristen. We drinken koffie niet op het San Marcoplein, maar een stuk terug in de stad. Overal vragen ze de hoofdprijs, en in de winkeltjes is alles heel duur.

Om 15.00 uur nemen we de boot weer terug naar de camperplaats San Giuliano. We zetten nog even de stoelen buiten en doen de korte broek aan, en terwijl we borrelen werken we ook aan ons bruiningsschema. Het is 18.00 uur en Ria gaat aan het eten beginnen het is nog steeds 20 graden.

 

Vrijdag 16 april

 

We zijn om 08.00 uur opgestaan en zijn eerst onder de douche gegaan. Dan gaan we alles in orde maken voor vertrek eerst even toilet leegmaken, en schoon water vullen, en dan op naar de ferry. Het is 11.00 uur als we naar Venetië rijden naar het kantoor van de Minoanline waar we ons inchecken. We drinken in het kantoor maar een bakkie koffie om de wachttijd te doden. Om 13.00 uur is het dan zover, we kunnen aan boord. Om 14.00 uur vertrekken we, en varen langs het San Marcoplein naar zee, we hebben een prachtig uitzicht op heel Venetië.

De reis zal zo’n 30 uur gaan duren. We gaan van Venetië naar Igoumenitsa, en dan naar Korfu, en dan naar Patras waar we morgenavond om ongeveer 20.00 uur zullen aankomen.

We gaan eerst even de boot verkennen, het is een mooie grote ferry, er is veel op te zien.

Om 22.00 uur gaan we naar de camper, om te gaan slapen.

 

Zaterdag 17 april

 

Opgestaan en ontbeten, en dan gaan we naar boven naar het zonnedek het weer is fantastisch we zitten lekker aan het zwembad, en kunnen lekker zonnen. We varen langs het eiland Korfu naar Igoumenitsa. Om 11.15 uur zijn we in Igoumenitsa waar er gelost werd. S’middags gaan we in het restaurant wat eten. Na het eten gaan we weer zonnen en nemen even een lekker biertje de vrouwen nemen een Frapee dat is ijscoffee. Dus 2 bier en 2 Frapee € 14,00

Om 13.30 uur arriveren we in Korfu weer lossen. Dan moeten we nog 6 uur varen voordat we in Patras zijn. Het is 20.00 uur als we aanleggen, en 20.30 voordat we van boord zijn.

We besluiten om naar Kalogria (N 38.15575  E 21.36791) te rijden zo’n 30 km. verder om te overnachten. Als we daar aankomen drinken we nog wat en gaan dan naar bed het was een vermoeiende dag.

 

Zondag 18 april

 

Opgestaan, en lekker ontbeten het is 08.00 uur Griekse tijd als Ria en Hennie al naar het strand gaan om een strand wandeling te maken. De temperatuur is dan al 23 graden. We rijden door naar de camperplaats in Loutra Kyllini, maar dat was niet veel, dus rijden we maar door naar Kyllini waar we zullen overnachten. In de loop van de dag loopt de temp. op tot zo’n 27 graden. We genieten van deze mooie dag, en rusten wat uit en zonnen wat. Ik loop met Mari nog even naar de andere camperplaats om even te kijken hoe het daar is. Het is 19.00 uur en ik wil sport gaan kijken, maar er is niets natuurlijk niet want het tijdverschil is 1 uur, dus in Nederland is het dan pas 18.00 uur nog even een uurtje wachten. Het is inmiddels 22.00 uur en er vallen een paar regendruppels, maar het is weer gauw over.

 

Maandag 19 april

 

Wij zijn vandaag heerlijk wezen wandelen, naar een puinhoop van een kerk, en een klooster.

Hele mooie route, daarna hebben we weer even aan ons bruiningsschema gewerkt.

Het was vandaag weer heel mooi weer zo’n 27 graden. Maar bij jullie is het ook niet slecht zagen we op TV. Het is nu 19.00 uur gr. tijd en het begint nu harder te waaien en de wind is koud want hij komt van het noorden recht over zee.

Dus dan maar naar binnen en even TV kijken.

 

Dinsdag 20 april

 

Het is 08.53 uur en we zitten al buiten het is inmiddels al 18 graden, maar wel een beetje wind. We zonnen wat en maken een flinke wandeling naar een romanisch kasteel (puinhoop)

S’avonds waait het flink, en we kunnen geen TV kijken dus kijken we even of we internet aankunnen. En ja hoor we hebben een wifi punt bij de haven, en hebben een goed signaal.

We halen onze mail binnen, en versturen wat mails. Als we proberen te skypen wil dat niet lukken, teveel gebruikers op het wifi punt. We proberen het morgenvroeg nog wel een keer.

Morgen vertrekken we van Kyllini, en gaan we naar de zwavelbronnen Loutra Kyllini.

 

 

Woensdag 21 april

 

We zijn vandaag heel vroeg op het is nog maar 07.15 uur en het is al behoorlijk warm.

Eerst even kijken of we nu kunnen skypen, en ja hoor dat lukt we bellen even met de lausjes, en krijgen Marius aan de telefoon. En wisselen wat gegevens uit, en bellen dan met Jolanda.

Nico is niet thuis die was op oefening. Het is 09.40 uur als we vertrekken uit Kyllini we gaan naar de zwavelbronnen bij Loutra Kyllini.

Onderweg rijden motoren met gigantische snelheden, en zonder helm ons links en rechts voorbij (zelfmoordenaars) je komt ogen tekort. Nu weten we waarom er zoveel kruisjes, en steentjes langs de weg staan. Ook zijn er bij wegwerkzaamheden geen borden, ineens staan er een paar lui aan de weg te werken. We ruiken de bronnen al als we erlangs rijden een lucht van rotte eieren. Het water van de bronnen is warm, maar stinkt wel. Als we het gezien hebben rijden we verder naar Katakolo een dorpje aan de haven dat lijkt op Volendam. Hier leggen ook grote cruiseschepen aan, er liggen er momenteel 2 en het is hartstikke druk in het dorp. We pikken even een terrasje, en wandelen weer terug naar de campers.

We willen eigenlijk hier overnachten, maar jongelui met keiharde muziek in de auto’s doen ons besluiten om te vertrekken.

We gaan naar Kato Samiko (N 37.53121  E 21.36791) waar we om 18.30 aankomen, vlug nog even de stoelen buiten, en even borrelen. Ria gaat voor het eten zorgen, en ik ruim de spullen even op. Er komt een Duitser of we sinaasappelen willen € 0,60 per kilo we bestellen 5 kg. Hij zal ze morgenvroeg brengen. Als ik de klep open doe breekt er een scharnier af, dat is K…..T.

Morgen wel proberen te repareren.

 

Donderdag 22 april

 

Vandaag dus een klusdag. Om 06.00 uur ben ik al wakker, ik zet koffie en loop wat rond het is nog te vroeg om te beginnen dat zouden de buren niet leuk vinden.

Dus werkt ik eerst het verslag bij. Daar komt de Duitser met de sinaasappelen hij verteld ons dat hij zojuist de campingbaas een Bulgaar tegen kwam. Dus het kan zijn dat die gaat bellen, en dat dan de politie ons weg komt sturen. Het is 08.30 uur als ik aan de reparatie van de klep begin. Ik boor de popnagels uit, en zet er M6 boutjes in zodat het weer in orde is.

Wij zitten aan de koffie om 11.15 uur en daar komt de politie, en zet zijn auto recht voor onze campers. Er springt een bullebak uit en vraagt waar we vandaan komen wij zeggen uit Holland. Dan begint hij te schreeuwen paspoort autopapieren afgeven en drivers mee naar Cort, en vrouwen stay here.

1 Duitser 3 Oostenrijkers en wij 2 Hollanders moesten dus mee in de politieauto’s naar het bureau in Krestena zo’n 20 km verder. Mari en ik achter in de jeep, een agent aan het stuur en die kwekbakkes voorin. Hij probeerde onderweg met ons te kwekken maar wij zeiden dat we er niets van verstonden. Want die Duitser had gezegd het is beter om te doen of je het niet begrijpt, zijn vrouw mocht mee want die sprak Grieks. Toen we op het bureau in Krestena aankwamen moesten we in zijn kantoor plaatsnemen. Een agent bij het raam en een bij de deur zeker bang dat we zouden ontsnappen. De kwekbakkes hij had 3 sterren op zijn mouw was schijnbaar de commandant. Hij bakkesde tegen iedereen ook tegen die andere agenten. Why do you camping vroeg hij en iedereen haalde zijn schouders op. Toen moest iedereen de naam van zijn vader en moeder opschrijven waarom was ons niet duidelijk. Ik persoonlijk denk dat hij ze wou laten opgraven, om ze dan op te sluiten. Hij zei tegen mij “you write your fathers and mothers name” ik zeg dat heeft geen nut die zijn al 30 jaar dood, hij schreeuwt tegen mij “write down”. Ik ben een beetje pissig en schrijf voor mijn vaders naam “Wilhelmusvannassau”, en voor mijn moeder “Maria Antoinette”. Ik geef het papier teug en hij begint te lezen Wilhelmusvannassau hij vraagt is this your fathers name, ik zeg ja en er zijn nog 17 coupletten maar die ken ik niet. Die Duitser kon ook een beetje Nederlands, en lag bijna dubbel. Toen alles was opgenomen het was inmiddels 13.45 uur moesten we weer in de politiewagen en werden we naar Pyrgos gebracht, we wisten toen nog steeds niet hoe de officiële aanklacht luidde. Onderweg naar Pyrgos reed de agent 120 km/h ook door de bebouwde kom waar 50 stond, hij had geen riem om en zat constant mobiel te bellen. Hij reed over de dubbele doorgetrokken streep en over de verdrijvingvlakken, (dit was iets voor Koos Spee) we waren blij dat we er waren.

We waren in Pyrgos bij het gerechtsgebouw bleek later. Weer moesten we wachten onder bewaking van 2 agenten. Ik moest naar het toilet, en liep weg om het toilet te zoeken, en meteen stond er een agent voor mij ik maakte de beweging dat ik moest pissen, en hij liep mee helemaal naar beneden naar de kelder en bleef voor de deur staan. Ik vermoed dat ik een grote crimineel ben en vluchtgevaarlijk. In het toilet (zwijnenstal) stinkt het naar stront, en pis, en ik hou mijn adem in en loop dan kokhalzend vlug naar buiten.

Na een uur moeten we binnen komen bij een soort onderzoeksrechter een vrouw van een jaar of 28. Zij maakt ons duidelijk wat de aanklacht is, illegaal kamperen. De campingbaas die Bulgaar heeft een aanklacht tegen ons ingediend dat we illegaal kamperen. Hij wil natuurlijk dat we naar zijn camping komen maar die Duitser was er al geweest en de douches en toiletten zagen er net zo uit als in het gerechtsgebouw. Nu hadden we 3 opties 1: het wordt nu meteen voor het gerecht behandeld zonder advocaat, 2: we zoeken een advocaat daar krijgen we 3 dagen voor en moeten dan voorkomen. 3: we gaan weg en moeten dan over een jaar terugkomen naar Griekenland om alsnog voor te komen. Ik zeg tegen die Duitser wiens vrouw Grieks spreekt we gaan en komen nooit weer terug, Duitsland en Nederland hebben geen uitleveringsverdrag met Griekenland. Maar de onderzoeksrechter geeft aan dat we beter voor optie 1 kunnen kiezen dus we moeten meteen voorkomen.

We worden meegenomen naar de rechtszaal, we hebben wel bekijks in onze korte broek en shirtje echte toeristen. Waarvoor we moesten voorkomen ging als een lopend vuurtje rond, en menige Griek knipoogde tegen ons en stak de duim op. Zelfs de rechters 5, waarvan 4 vrouwen en een man lachten. Nadat alle zaken waren behandeld waren wij aan de beurt, de openbare aanklager kwam naar ons toe en zei tegen de Duitser “Jullie mogen ons Grieken niet erg hé” Ik dacht die Duitser vliegt hem aan. De rechters verlaten de rechtszaal, en we blijven alleen achter onder bewaking van 2 agenten. We vragen aan de vrouw die Grieks spreekt wat er nu gaat gebeuren, zij zegt dat de rechters nu gaan overleggen of het een zaak wordt voor illegaal kamperen, of een politieke zaak. Nou als dat zo is ziet het er niet goed voor ons uit, dus maar even afwachten.

Eindelijk komen er 3 rechters terug, 1 man en 2 vrouwen de man is het opperhoofd.

Eerst moet die K.. Bulgaar hij lijkt op Danny Devito  in het beklaagde bankje hij doet zijn verhaal, wij verstaan er uiteraard geen zak van, maar de rechter slaat 2 keer heel heftig met zijn hamer, en roept wat tegen hem hij is duidelijk not amused.

Nu zijn wij aan de beurt, maar we geven te kennen dat we er niets van snappen de rechter vraagt aan de vrouw die Grieks spreekt of wij allemaal Duits verstaan, en laat een tolk komen. De vrouw die Grieks spreekt mag nu niets meer zeggen aangezien zij niet is aangeklaagd.

Daar komt de openbare aanklager aan, de Duitser laat zijn vrouw zeggen dat ze die man niet willen als tolk omdat hij gezegd heeft “Jullie mogen ons Grieken niet erg hé” Nou dat is een heel geharrewar en geschreeuw en de rechter moet de zaak sussen. De openbare aanklager bied zijn excuus aan, en zegt dat het is miscommunicatie is  en moet van de rechter met de hand op de bijbel zweren dat hij in alle eerlijkheid zal vertalen.

Nu moeten we een voor een in het beklaagdenbankje komen. Het valt wel op dat de rechter meer vragen aan de Duitser en de Oostenrijkers stelt, dan aan Mari en aan mij. Mari en ik spreken af dat we hetzelfde zullen zeggen, en dat gebeurt zo dus ook. De rechter vraagt wanneer we zijn aangekomen, en waar we overnacht hebben, en wat we verder willen doen. Wij vertellen dat we overal maar 1 nacht blijven, en dat, dat dus geen kamperen is maar gewoon parkeren. De rechters gaan in beraad, en komen terug met de mededeling dat we zijn vrijgesproken, wat een circus hé! We krijgen onze autopapieren, en paspoorten terug, en zijn VRIJ. De agenten brengen ons terug naar Krestena met dezelfde waanzinnige rijstijl. We beginnen nu te begrijpen waarom er zoveel kruisjes langs de wegen staan. Als we in Krestena aankomen staat onze brulboei op het balkon, en ik hoop dat het balkon het nu zal begeven.

Hij schreeuwt nog “No camping” hij baalt natuurlijk dat hij bakzeil heeft gehaald. Hij zal wel een band hebben gehad met die Bulgaar. De agenten willen naar binnengaan, maar ho, ho wij willen terug naar Kato Samiko dat zo’n 20 Km. verder ligt. De vrouw die Grieks spreekt zegt dat hij ons wel terug moet laten brengen, hij grauwt wat naar een agent, en we moge weer instappen. Het is 17.15 uur als we weer terug zijn bij de vrouwen, die we via Sms’jes op de hoogte hebben gehouden. De hele dag was het een af en aanrijden van mannen die langs de campers kwamen rijden, wat ongetwijfeld door die K.. Bulgaar was geregeld, maar zij hebben zich niet bang laten maken. We vertrekken meteen want die K..Bulgaar zal vanavond nog wel komen kloten, we vertrekken uit deze provincie en rijden terug naar Katakolo waar we de nacht weer doorbrengen.

 

Vrijdag 23 april

 

08.44 uur 18,3 graden we gaan terug naar Kalogria, en gaan dan via de noordkant van de Pelopponessos naar Athene, en mijden de zuidelijke route. Het is 11.00 uur en we zijn in Kalogria (N 38.15575  E 21.36791) waar we de rest van de dag lekker zonnen, en napraten over ons criminele loopbaan. Ria is vandaag nog even in zee geweest tot haar knieën, en heeft lekker onder de buitendouche haar, haar gewassen.

 

 

 

Zaterdag 24 april

 

Het is 11.25 uur en de mannen zijn wat foto’s op de labtop aan het zetten. Er staat veel wind en als de zon achter de wolken verdwijnt wordt het fris. Ik ga een beetje wassen want morgen willen we verder, hopelijk gaat de wind straks wat liggen. We doden de tijd verder met wat zonnen, want de wind is behoorlijk afgenomen en de zon schijnt weer fel. Morgen willen we verder naar Valimitika.

 

Zondag 25 april

 

Het is 08.45 uur en het is al 23 graden we vertrekken richting Valimitika. Als we bij Patras komen stoppen we even om wat foto’s te nemen van de langste hangbrug van Europa. We rijden langs de golf van Korinthe, en het uitzicht is heel mooi. Als we in Valimitika aankomen blijkt dat de camperplaats er niet meer is heel jammer want het is een hele mooie plaats.

We kijken even op de kaart en rijden nu naar Diakofto ook een plaatsje aan de golf van Korinthe. De vrouwen hebben geen zin om te koken, dus gaan we uit eten.

Als we in een echt oud Grieks restaurant aankomen, hebben ze geen menukaart, maar worden we uitgenodigd om in de keuken uit te zoeken wat we willen eten. De hele familie zit in de keuken en begroet ons hartelijk terwijl wij uitzoeken wat we willen eten dekt de zoon alvast de tafel. En  mogen dus letterlijk en figuurlijk in de potten kijken.

We hebben er fantastisch gegeten, het was hartstikke goed. We nemen afscheid van de restauranthouder en lopen terug naar de campers, en kijken nog wat TV.

 

Maandag 26 april

 

Het is vandaag weer zonnig, en een strak blauwe lucht en het is 09.00 uur en het is 21 graden als we naar het station gaan. Vandaag gaan we met de trein van Diakofto naar Kalavryta dwars door de Vouralkoskloof. We kopen kaartjes en moeten wachten tot 11.15 uur dan vertrek de trein pas.

Het is een tandradtrein die dwars door de kloof gaat die 31 km. lang is met toppen van 2340 mtr. hoog, en er zitten hellingen in van 7%. De reis is adembenemend, langs rechte rotswanden en diepe kloven met snelstromende rivieren, en dwars door rotsen. Hij duurt 1 uur en 15 minuten. In het plaatsje Kalavryta is het een jas koeler, het ligt dan ook op een hoogte van 1600 mtr. Om 15.30 uur nemen we de trein terug naar Diakofto we zetten nog even de stoelen buiten en gaan nog even in de zon zitten. Om 18.00 uur gaat het heel hard waaien en de golven vertonen nu flinke schuimkoppen.

Die Duitsers die achter ons staan vertrouwen het niet, en gaan aan de andere kant van de weg staan. Wij blijven gewoon staan het water is nog 3 mtr. van onze campers vandaan. De wind neemt al weer af dus het water wordt ook weer rustiger.

 

Dinsdag 27 april

 

Hennie en Mari wandelen naar de bakker en vragen of we ook brood willen. Dat willen we dus brengen ze voor ons ook brood mee. Ria is even aan het poetsen geslagen, wat best nodig is want alles zit onder het stof. De rest van de dag gebruiken we weer om lekker te zonnen.

Als we S’middags aan de borrel zitten geef ik een Griek die hier iedere komt vissen een blik bier. Hij gaat weg en even later komt hij terug met 1,5 ltr. eigengemaakte Griekse wijn.

Morgen gaan we die proberen, vandaag al genoeg geborreld.

 

 

 

Woensdag 28 april

 

Eerst even Brian bellen, want onze kleinzoon wordt vandaag 11 jaar. Mari en ik gaan daarna even wandelen, om eens rond te kijken. Vandaag is het verder weer een rustdag.

 

Donderdag 29 april

 

Het is 08.45 uur en het is al 20 graden vandaag gaan we op weg naar Korinthe. We maken onderweg wat foto’s van de mooie omgeving. We rijden eerst omhoog naar een kasteel dat op een hoogte van 600 mtr. ligt. De weg omhoog heeft hellingen van 12 % dus de camper moet er flink aan trekken. Het is 10.30 uur als we in Archea Korinthos

(N 37.90611  E 22.87806) aankomen waar we de nacht zullen doorbrengen. We gaan eerst naar de opgravingen kijken van de tempel van Appollo. De ene na de andere bus komt eraan, dus het is vrij druk. S’avonds is het uitzicht over de stad Korinthe fantastisch. We gaan weer naar de Griek om wat te eten, en komen weer bij een Griekse familie, waar iedereen meehelpt in het restaurant. De Griek laat ons een boekje lezen van de ANWB waarin staat dat hij de lekkerste gyros heeft van heel de Pelopponessos. Ik moet zeggen het eten was voortreffelijk, en het restaurant was heel netjes ingericht.

 

Vrijdag 30 april

 

Als we s’morgens opstaan hebben we het mooiste uitzicht over de golf van Korinthe, en Korinthe zelf. Het is al 21,8 graden als we om 09.40 vertrekken naar Nafplio. Onderweg zien we verscheidene vlooientaxies (honden) die ze hebben aangereden, en die ze dus ook gewoon op de weg laten liggen. Om 10.40 uur komen we bij de haven van Nafplio, wat een stinkstad overal in de haven stinkt het naar de dieselolie. Er ligt een heel mooi  zeilschip een driemaster uit Southampton. We wandelen wat door de stad waar we eerst even internetten, en daarna gaan we naar de markt, en drinken koffie op een terras aan de haven. Daarna rijden we naar Tolo waar we willen ovenachten. Als we daar aankomen blijkt de camperplaats geheel te zijn veranderd je kunt er wel staan maar er is veel verkeer en het is er erg rumoerig. We besluiten om een stukje terug te rijden naar Nafplio naar Tiryntha waar net buiten de stad een mooie baai ligt Karathona beach (N 37.54338  E 22.82319) genaamd hier gaan we het weekend doorbrengen. Morgen is het 1 mei en komen hier de Grieken massaal om te eten en te feesten hebben we gehoord dus morgen maar eens even kijken. De vooruitzichten zijn goed ze geven voor morgen weer volop zon en 27 graden.

 

Zaterdag 1 mei

 

Vandaag worden we al vroeg wakker, om 06.00 uur is er al een auto die een grote BBQ komt brengen. Even later leggen ze een grote spies op de BBQ waar een heel schaap aanzit. Om 09.30 uur arriveert de rest van de familie, ze zijn met een man of 20.

We worden samen met de andere campers al aardig ingebouwd, voor ons en achter ons en naast ons verschijnen steeds meer Griekse families die hele schapen op de BBQ hebben.

Wel heel leuk om mee te maken. De kinderen steken vuurwerk af, en er wordt de gehele dag gegeten, en gedanst. Voor ons zit een familie met een kind dat helemaal weg is van het Nederlandse vlaggetje dat wij op de camper hebben. Ria heeft nog een vlaggetje over, en geeft dat aan dat mannetje. Gelijk komt zijn opa en brengt ons sinaasappelen. Het is een 20.00 uur en iedereen gaat langzaam huiswaarts, behalve een groep Roemenen die blijven de nacht.

Zij dansen en feesten tot vroeg in de ochtend.

 

 

Zondag 2 mei

 

Het is 08.55 uur en al 19,6 graden vandaag wandelen we van Karathona naar Nafplio, we lopen langs de baai het is een mooie wandeling van goed 1 uur. In Nafplio gaan we eerst een brood halen, en gaan dan even bij de haven op een terras zitten. De trottoirs hier zijn geheel van marmer. We wandelen op het gemakje weer terug naar Karathona, en de temperatuur is inmiddels opgelopen tot zo’n graad of 27 en het is nu 13.00 uur. We eten wat en gaan dan naar het strand, wat zwemmen en zonnen.

 

Maandag 3 mei

 

We zouden vandaag verder gaan, maar besluiten dat we nog een dag blijven het is hier tenslotte een heel mooi plekje. We gebruiken deze dag om te zonnen, en te zwemmen het zeewater is tenslotte heel lekker.

 

Dinsdag 4 mei

 

Vandaag gaan we verder naar Korinthos, en het kanaal van Korinthe. We zijn nu 4 nachten in Karathona geweest. We gaan eerst even alles schoonmaken in het toiletgebouw bij het restaurant . Er komt een jongen aan die vindt dat het stinkt, ik vraag hem of Griekse stront beter ruikt. Hij moppert nog wat en Wim zegt ik weet niet wat je zegt maar je hebt er goed weer bij. We rijden verder naar Kinetra, maar dat was niet zoveel, een hele smalle weg waar we niet konden staan. Het is 14.00 uur als we een mooi plaatsje hebben gevonden in Kalamaki aan de ingang van het kanaal van Korinthe. We hebben hier een prachtig uitzicht op de schepen die door het kanaal willen. Eerst hebben we gefilmd, en foto’s gemaakt vanaf de brug heel mooi. Het kanaal is 24,60 mtr. breed en het is 8 mtr. diep vanaf het water tot bovenaan is het 80 mtr. een heel indrukwekkend gezicht. Net toen we op het terras zaten om wat te drinken gaat er een passagiersschip doorheen het schip heeft aan beide zijden ongeveer 0,80 cm ruimte en wordt getrokken door een sleepboot. De mensen aan boord staan allemaal te kijken of het wel lukt om er door te komen. Het is wel eng maar het lukt wel.

 

Woensdag 5 mei

 

We wilde vandaag verder naar Athene maar gisteren op het nieuws zeiden ze dat ze vandaag en morgen zouden staken. Ook waren er rellen en hadden ze auto’s en banken in brand gestoken.

Dus we gaan eerst ergens anders heen, en kijken later dan wel wat we met Athene doen.

We gaan verder richting Dilesi waar we de nacht zullen doorbrengen. Het is vandaag een heel bewolkte dag maar de temperatuur is toch nog opgelopen tot 24 graden. Als we in Dilesi aankomen zien we een man en 2 vrouwen die op het strand naar schelpen zoeken. Maar die zijn er niet zoveel, dus Ria maakt die man gelukkig met een boel schelpen uit Portugal, hij bedankt Ria en vraagt waar we vandaan komen. Als we zeggen dat we uit Holland komen zegt hij ahhh Hollandia goed. Volgens Mari gebruiken ze die schelpen om bij het graf te leggen en de boel te versieren.

 

Donderdag 6 mei

 

Vandaag gaan we verder naar Achillo onder Volos. Onderweg komen we in Longos waar we water innemen en even wat eten. We blijven hier niet want het strand is er niet zo schoon.

Het is 15.30 uur als we in Achillo (N 39.00552  E 22.96424) aankomen het is een leuk plaatsje aan de haven en de temperatuur  is inmiddels opgelopen tot 29,7 graden de bewolking is geheel verdwenen.

We blijven hier een dagje staan voordat we verder gaan.

 

Vrijdag  7 mei

 

Vandaag een rustdag even niet rijden, we gaan even het dorp verkennen en willen de rest van de dag gebruiken om wat te luieren.

 

Zaterdag 8 mei

 

Het heeft vanmorgen een paar druppels geregend, (5,5 druppel) het is 08.55 uur en al 20 graden. We vullen water bij en rijden richting Volos waar we in

Alykes (N 39.32630  E 22.92737) willen gaan staan. Onderweg maakt Ria wat foto’s. Als we daar aankomen blijkt de plek niet meer te bestaan. We gaan nu verder naar Agria waar we overnachten. Mari en ik lopen even naar een winkeltje om te kijken wat ze er allemaal verkopen er is niets bij wat we zoeken. We wandelen even wat rond en nemen even een terrasje.

 

Zondag 9 mei

 

Het is weer een rustdag, een beetje wandelen, terrasje nemen, en verder lekker luieren en zonnen. Het is vandaag 26 graden geweest we zijn blij dat er een klein beetje wind staat, en we lekker in de schaduw kunnen zitten. Ria is nog even wezen pootje baden er lag veel wier en dat is niets voor haar.

 

Maandag 10 mei

 

Eerst halen we even brood bij de warme bakker, en rijden dan aan naar de Meteora. Het is 13.00 uur en 26 graden als we bij de Meteora bij Kalambaka aankomen. We rijden met de camper naar boven naar het Meteoraklooster  Roussanou wat we gaan bezichtigen. Het is voor de camper een hele klim want het nonnenklooster ligt op zo’n 600 mtr. hoog en de weg erheen is vrij steil. We gaan op zoek naar de camperplaats die hier in de buurt moet zijn. Na enig zoeken arriveren we bij hotel Arsenis bij Kalambaka waar de eigenaar ons al tegenkomt op zijn brommertje. Hij had ons al aan zien komen over de berghelling, we kunnen hier gratis overnachten, maar er wordt wel verwacht dat je daar dan gaat eten. Om 19.00 uur gaan we eten, het is druk in het restaurant, er zitten wat Nederlanders in het hotel, en ook zijn er nog wat Duitsers met de camper gekomen. De eigenaar heet Kostas en is een rondbuikige Griek een heel gezellige man. Het gesprek gaat natuurlijk over Angela Merkel die haar poot in eerste instantie stijf hield bij de hulp aan Griekenland. Na het eten lopen we terug naar de camper, en het begint gelukkig af te koelen want het was vandaag weer 27 tot 30 graden.

We spreken af dat we morgen het andere Meteoraklooster St. Stefano gaan bezichtigen. In een van de Meteorakloosters is de James Bond film “For your eyes only” opgenomen.

 

Dinsdag 11 mei

 

We zijn vroeg opgestaan want we willen te voet naar het Meteoraklooster St. Stefano.

De wandeling gaat bergop en het is ongeveer 3 Km. en het begint al flink warm te worden zo’n 23,2 graden en het is pas 07.20 uur. Onderweg genieten we van het prachtige uitzicht wat we hebben op de andere kloosters, en op de stad Kalambaka. Na ongeveer een uur komen we boven bij het klooster en gaan het bezichtigen het is een prachtig nonnenklooster en het ligt ook 600 mtr. hoog en het uitzicht is grandioos. Na de bezichtiging dalen we weer af naar het hotel waar we de campers hebben staan. Het is 11.00 uur en inmiddels 28 graden we drinken even koffie en vertrekken dan terug naar Achillo waar we willen overnachten. Het is een rit van een kleine 200 Km.

Het is 15.30 uur als we in Achillo (N 39.00552  E 22.96424) aankomen. We staan weer op dezelfde plek bij het schooltje.

 

Woensdag 12 mei

 

Vandaag gaan we weer verder richting Athene, het is 08.30 uur en al 22,8 graden. Eerst bellen we even met Jolanda want die is jarig. Onderweg naar Logos komen we in een dorp waar we maar net doorkunnen er staan links en rechts auto’s geparkeerd. Mari ia er door, maar ik ben net te breed.  Dus er zal een auto weg moeten er komt een man van het terras af en probeert achteruit te rijden maar dat lukt niet zo erg. Er komen nog meer mensen in beweging, en even later bemoeit de halve straat zich ermee. Eindelijk is het die man gelukt om zijn auto goed aan de kant te zetten zodat ik erdoor kan. Maar nu komen er 5 auto’s de net vrijgemaakte straat inrijden nou moet je die Grieken horen tegen die lui. Iedereen moet achteruit, en iedere keer als ze een stukje teruggaan rijd ik naar voren ze krijgen het knap benauwd. Iedereen is nu uit de straat alleen 1 oude man kan niet achteruit rijden en een man of 4 bemoeien zich ermee. De ene zegt dat hij naar links moet draaien en de andere zegt nee naar rechts. Ria krijgt een beetje medelijden met die man. Eindelijk hebben ze hem ergens dwars op de stoep weten te manoeuvreren. Ik bedankt die mannen en we kunnen eindelijk verder. Ik zeg tegen Ria ik wil ook wel zo’n chocoladebollenrijbewijs. Als we in Logos (N 37.77043  E 22.91908) zijn gaan we eerst even borrelen dat hebben we wel verdient, en Mari gaat even zijn camper wassen, ik doe dat niet want het heeft totaal geen zin met die stofzooi. Mari en ik maken gezamenlijk even ons privé strandje schoon en dumpen de troep in de container. Terwijl Ria even de was doet span ik alvast een waslijn dan kan de was nog even drogen.

Donderdag 13 mei

 

We gaan vandaag naar Athene op zoek naar “camping Athen” (N 38.00861  E 23.67194) deze moet aan de oude weg van Pireaus naar Athene liggen. We zitten op een 5 baansweg helemaal aan de linkerkant, en moeten voor de tunnel rechtsaf want de camping ligt aan de andere kant van de weg. Het verkeer raast er met geweld overheen, en ik geef richting aan naar rechts en begin te duwen. Iedereen houd netjes in en laat ons er zo tussen, heel vriendelijk. We keren om en rijden naar de camping. Als we ons melden vraagt ze of we besproken hebben, nee dat hebben we niet.

Er zijn die dag net 3 groepen gekomen, 2 Duitse en 1 Franse, en we moeten genoegen nemen met 2 plaatsen langs het hek onder de bomen, vlak aan de weg zeer rumoerig. Maar ja we hebben geen keus, dus we besluiten om flink te borrelen zodat we geen last hebben van de herrie. Ik vraag bij de receptie even de code voor de WIFI en lees even mijn mails. Ik probeer te skypen met Nico maar deze is niet thuis en ik stuur hem een berichtje dat we het morgenavond om 20.00 uur Griekse tijd weer proberen.

 

Vrijdag 14 mei

 

Het was een rumoerige nacht, er rijdt s’nachts net zoveel verkeer als overdag, en veel vrachtwagens. We gaan naar de campingbaas en vragen een andere plaats, die van ons is veel te rumoerig. We mogen wat verder op de camping gaan staan tussen de Fransen misschien dat we de volgende nacht beter slapen. Het is 08.00 uur en we nemen om 08.10 uur de bus naar Athene, en stappen uit op Larissa Station het is daar dan al 29 graden. Vandaar nemen we de trolleybus down Town passeren wat uitgebrande banken, zo ook de bank waar de 3 doden zijn gevallen bij de rellen van vorige week. Er liggen veel bloemen, en beertjes en andere popjes. We stappen uit bij het paleis.

Het is inmiddels 08.45 uur en het wisselen van de wacht is om 09.00 uur dus wachten we daarop om na het wisselen van de wacht naar de Acropolis te wandelen, ongeveer een 0,5 uur lopen. Bij de Acropolis gaan we eerst even koffie drinken voordat we helemaal naar boven gaan de temperatuur is inmiddels opgelopen tot 33 graden. Het is 15.00 uur als we besluiten om terug te gaan. Als we op de trolleybus staan te wachten is er opvallend veel politie en ME met schilden en lange stokken er is duidelijk weer wat aan de hand. We besluiten maar een taxi te nemen naar Larissa Station, en terwijl we een taxi proberen aan te houden lopen er zo’n 20 ME-ers hard een straat in. Vlug in de taxi en wegwezen. Op Larissa Station is het weer vrij rustig, we zijn nu een stuk van het centrum. We wachten op de bus en drinken in de tussentijd wat in de stationsrestauratie. Om 16.30 uur zij we weer terug op de camping. De vrouwen hebben geen zin om na zo’n vermoeiende dag nog te koken, dus gaan we uit eten.

We gaan na het eten even skypen met de kinderen, alles is goed bij hun, en ook bij ons.

 

Zaterdag 15 mei

 

De vele agenten van gisteren was omdat de president van Turkije op bezoek was, dus geen rellen. Het heeft vannacht geregend, dus het is gelukkig wat afgekoeld. Het is 08.30 uur en 21,6 graden maar het regent weer. We vertrekken naar Delphi onderweg blijft het regenen, en de wegen zijn spekglad we moeten rustig aan doen zeker door het,  het Parnassos gebergte waar we doorheen moeten. Als we in Delphi zijn regent het nog steeds en het is er zo druk met de bussen dat we geen parkeerplaats kunnen vinden. We besluiten dan maar om Delphi te laten voor wat het is, en naar Itea (N 38.43125  E 22.42121) te rijden waar we de nacht willen doorbrengen. Het weer klaart wat op, het is gestopt met regenen, maar er staat een hele harde tot stormachtige wind. De mensen zijn druk bezig hun jachten beter vast te leggen. Als we zitten te borrelen zie ik dat mijn rechter voorband beschadigt is aan de zijwang vermoedelijk op de slechte wegen door een gat gereden, en zo mijn band flink beschadigt. Om een klapband te voorkomen besluit ik om morgen mijn reservewiel erop te leggen. Mari zet zijn raam open, en krijgt hem niet meer dicht we halen de uitzetter los morgen kijken we wel verder. Dus zondag wordt een klusdag. We gaan nu eten Ria heeft het eten klaar dus smullen maar.

 

Zondag 16 mei

 

Vandaag ga ik eerst mijn voorwiel wisselen. Nadat we Mari zijn raam hebben gerepareerd klim ik op het dak om mijn reservewiel eraf te halen. Mari pakt het even aan, en ik zet de wagen op de krik en wissel mijn wiel, Ria filmt ons werk. Daarna het wiel weer op het dak gelegd weer ingepakt, en klaar is de klus. Nadat ik me gewassen heb en weer omgekleed gaan we even door het dorp wandelen. Op de terugweg komen we langs een tentje waar ze lekkere gebraden kippen verkopen. We gaan naar binnen, en het ziet er schoon en heerlijk uit. We nemen een hele kip met friet en terwijl we wachten krijgen we van de eigenaar ieder een halve kipburger om te proeven. Het smaakt voortreffelijk en de man verteld met trots dat hij die zelf maakt. We krijgen onze kip een grote, en heel veel friet en gaan snel terug naar de camper om te eten. Het smaakt heerlijk en er is zoveel dat we het niet op kunnen en een halve kip bewaren.

 

 

 

 

Maandag 17 mei

 

Eerst even de camper wat gewassen, water bijgevuld en toilet schoongemaakt. Het is 09.20 uur en het is al 28 graden. We gaan weer op pad en trekken verder langs de kust naar Galaxidi (N 38.35153  E 22.37998)hier zouden we kunnen staan. We kunnen er niet komen want de weg is opgebroken en de omleiding gaat door zeer smalle straatjes waar we niet doorkunnen. We gaan verder en onderweg zien we beneden een aantal caravans staan we stoppen even om de zaak te bekijken en besluiten dan toch maar om door te rijden. Er rijden nu 6 campers achter elkaar over de smalle bergweg. Het volgende dorp is Eratini

(N 38.34202  E 22.20220) waar we een mooie plaats vinden aan het strand. We besluiten hier de nacht door te brengen. Als we buiten zitten in de zon is het bloedheet, maar we moeten wel uit de wind blijven zitten want er staat een hele stevige wind. Het is 23,3 graden. Een Nederlander met zijn vrouw en kind die in we in Itea hadden getroffen komen ook hier staan.

 

Dinsdag 18 mei

 

Het is zwaar bewolkt en maar 17 graden er vallen zelfs een paar spatjes regen. Na het ontbijt doet Ria even de afwas en ga ik even aan mijn verslag werken, en de foto’s op de laptop zetten. We gaan lopen even naar het dorp om wat spullen te kopen. Het is een hele wandeling, en er staat een hele harde wind. Het blijft de gehele dag hard waaien. Ook s’avonds waait het nog hard zodat we meteen na het nieuws te hebben gekeken de schotel weer laten zakken.

 

Woensdag 19 mei

 

Ook in de nacht stormt het nog steeds, en pas tegen de ochtend neemt de wind wat af. Vandaag gaan we verder, en volgens een Oostenrijker die met vissers gesproken had werd het weer donderdag beter. We gaan naar Kryoneri (N 38.32858  E 21.57871) waar we de nacht doorbrengen, het is een heel klein plaatsje. Als je schuin naar de overkant kijkt zie je Patra liggen, en kun je de Minoanline in de haven zien liggen. We hebben vandaag weer 81 Km. gereden, we nemen wat foto’s van het plaatsje en gaan wat drinken op het terras.

 

Donderdag 20 mei

 

Vandaag gaan we verkassen naar de landtong die we even verder zien liggen het is maar 5 Km. rijden. We kunnen vandaag daar heerlijk zwemmen en zonnen, het is geen zandstrand maar je kunt er heel fijn het water in om te zwemmen. Het is 24 graden en Ria gaat als eerste het water in niet te ver want als ze een vis tegen komt . S middags  ga ik even in het water het is heerlijk je kunt er een heel eind inlopen en staat dan nog maar tot aan je middel. In de namiddag gaat het harder waaien, en er dreigt onweer. We besluiten terug te gaan naar het dorp waar we afgelopen nacht hebben gestaan. Daar staan we een beetje uit de wind achter de berg en we zien dat het onweer net boven Patras hangt. Het weerlicht en het rommelt zijn best en de lucht is inktzwart. In het begin van de avond word het weer lichter en droog. Als we s’avonds TV zitten te kijken valt het beeld weg door weer een onweersbui we besluiten dan maar om een potje te kaarten.

 

Vrijdag 21 mei

 

Het heeft heel de nacht geregend en als we om 07.30 uur opstaan regent het nog steeds, en het is maar 15 graden. Een voordeel was dat we heerlijk hebben geslapen van het tikken van de regen op het dak. We krijgen zojuist een berichtje uit Nederland dat het daar ook 23 graden is.

We rijden naar Mesologi maar daar kunnen we niet staan en rijden door naar Etoliko waar we net aankomen als het markt is.

We trekken even een lange broek aan en gaan dan naar de markt. Ria koopt even wat voor de kleinkinderen en we gaan in een café even schuilen voor de regen en drinken er even een kop koffie. Daarna gaan we verder naar Astakos het is inmiddels droog geworden. Als we daar aankomen begint het weer te regenen, en de lucht wordt weer grauw en grijs en we horen het weer onweren. We staan hier nu met 4 campers 3 Nederlanders en 1 Duitser. We blijven hier overnachten. Zojuist komt er hier een ferry binnen die tussen de eilanden vaart, en het is er ineens heel druk met vrachtwagens. We hebben vandaag 64 Km. gereden.

 

Zaterdag 22 mei

 

Vannacht heeft het geregend, het is nu 08.30 uur en het is droog en 17 graden. Het ziet er al beter uit en we rijden richting Mitikas daar zou een mooi plekje zijn aan de haven hebben we gehoord. Het is niet veel, en we rijden door naar Palaros waar we de pinksterdagen zullen blijven. We komen langs de brug bij Patras die door de Fransen is gebouwd, en waar tol wordt geheven dus door de Fransen. Daarom gaan de meeste Grieken met het pontje over en dus niet over de brug. Het is intussen middag als we in Palaros (N 38.78189  E 20.87915) aankomen daar treffen we een stel Nederlanders Willeke en Huub die in Spanje wonen aardige mensen. We hadden ze al eerder ontmoet toen we bij het kanaal door Korinthe waren. Huub stelt voor om vanavond met zijn zessen wat te gaan eten. Wij lopen even naar dat restaurant en Mari bespreekt een tafel voor zes personen.. Op de terugweg lopen we even langs Huub en verteld Mari dat hij een tafel voor 6 heeft besproken. Er is s’avonds een voetbalwedstrijd op TV dus we kunnen tijdens het eten de wedstrijd volgen op een groot scherm. Na de wedstrijd borrelen we nog even wat na en Hennie gaat alvast naar de camper zij is moe.

 

Zondag 23 mei

 

Het is 08.55 uur als we opstaan, en het is dan alweer 20 graden. Het is Pinksteren en we blijven hier de pinksterdagen maar staan. Van de zeilboten verhuur Odysseus zouden de boeten vertrekken, maar daar is nog niet veel van te zien. We aan even een wandeling maken, en lopen helemaal langs de baai tot bijna aan de andere zijde. Als we terug komen liggen de zeilschepen er nog steeds. De eerste vertrekt pas om 13.40 uur en het is een hele chaotische toestand. Ria en ik lopen even naar het dorp om te internetten. Als we terug zijn gaan we borrelen, en als we zitten komen Willeke en Huub aangelopen die ook net zijn wezen wandelen. Ik bied ze ook even wat te drinken aan. Hennie gaat voor het eten zorgen en Mari drinkt nog een wijntje en gaat dan zijn zalm bakken. Wij borrelen dan even verder met Wil en Huub. Er komt een oud ijzerboer langs en Huub probeert hem een oud hekwerk dat daar ligt te verkopen als de man het op wil laden komt er een oude Griek en het feest gaat niet door. Dan gaan dan ook maar wat eten. Na het eten kijk ik even sport terwijl Ria nog een beetje was doet.

 

Maandag 24 mei

 

2e Pinksterdag het is vandaag weer een warme dag, en de temperatuur loopt op tot zo’n 28 graden. We gaan vanavond uit eten bij een andere Griek. Na het eten lopen we naar de camper en onderweg komen we Wil en Huub tegen, die nodigen ons uit om ergens op een terras nog wat te gaan drinken. Mari wil naar huis dus we bedanken voor het aanbod en lopen op ons gemak terug naar de campers. We kijken nog wat TV en gaan dan slapen.

Dinsdag 25 mei

 

We zijn bijna zover nog even water bijvullen, en dan gaan we verder. En we komen op een mooie plaats bij Koukoymidza eiland in een heel mooi park. Daar komen we een Duitser tegen die we al eerder hebben ontmoet. Hij was ook een keer opgepakt samen met die Duitser met zijn Griekse vrouw die al eerder tegelijk met ons was opgepakt. Even later komt ook hier de politie en moeten we weg. Het is 17.35 uur en we rijden naar Mitikas

(N 39.00123  E 20.70621) waar we overnachten.

 

Woensdag 26 mei

 

We gaan weer op weg en ik tank onderweg even voor € 25,00 zo kan ik in Italië komen waar de diesel goedkoper is dan hier. We komen in een leuk klein haventje in Lygia

(N 39.15192  E 20.56568) waar ik van een lokale visser wat vis koop die we dan vanavond zullen eten. Er komt een man langs in een auto die ons waarschuwt “no camping” we weten niet of het een gewone visser is of iemand die wil voorkomen of hij iets te zeggen heeft. We draaien wel de luifel in en gaan op het bankje dat daar staat verder met borrelen. Ik ga de visjes bakken en Ria maakt de rest van het eten, en we gaan op ons gemak eten. We blijven hier overnachten.

 

Donderdag 27 mei

 

Vandaag gaan we weer verder richting Igomenitsa we moeten tenslotte daar op de boot.

We komen aan in Amoudia (N 39.23631  E 20.47951) en het stikt hier van de Nederlanders, er staat ook een Belg en een Italiaan en enkele Duitsers.  Hier heeft de politie gisteren de zaak proberen te ontruimen.

Iedereen die hier stond moest een formulier ondertekenen waarop in het Grieks stond dat ze binnen 24 uur zouden vertrekken of ze kregen € 150,00 boete. Er waren een paar Nederlanders die dat papier alleen wilde ondertekenen als ze konden lezen wat er precies in stond. Een Nederlander die hier al jaren komt weigerde en ging naar een Duitse restauranthouder die op zijn beurt een Griekse journalist Joseph Papadopoulos belde die op zijn beurt weer contact opnam met de politie. Deze journalist heeft ook een website waar hij de campeerwet op uitlegt. We krijgen nu een papier waar in het Grieks opstaat dat de politie geen aanspraak kan maken op een wet uit 1946 die allang veranderd is. Het geheel is weer te danken aan een Duitser die daar een hotel heeft, en de politie heeft ingeschakeld.

Als ik thuis ben zal ik aan een Griek in Geldrop vragen of hij het wil vertalen zodat ik precies weet wat erop staat. Voorlopig doen we s’avonds maar geen stoelen buiten en geen luifel uit.

We zijn vandaag lekker naar het strand geweest dat 2 minuten lopen van de camper ligt en hebben heerlijk gezwommen.

 

Vrijdag 28 mei

 

Vandaag is het bewolkt en de zon laat zich niet zien het is wel 23 graden. Dus werk ik eerst mijn verslag maar bij. Daarna aan we naar het dorp wat inkopen doen, en we nemen even een terrasje want het is dan wel bewolkt maar de temperatuur is goed. Na het middageten is de lucht weer helemaal open getrokken en schijnt de zon weer volop de temperatuur is weer opgelopen tot 29 graden. We gaan naar het strand even zwemmen.

Schotel opgezet om TV te kijken, en ik had RTL4 weer bijna. Vlug op de camper geklommen en de LNB even een beetje verzet zodat Ria na weken weer goede tijden slechte tijden kon kijken. Nou het blijkt dat ze in al die weken niet veel heeft gemist.

 

 

 

Zaterdag 29 mei

 

Vandaag maar weer naar het strand want het is weer bloedheet 31 graden. Heerlijk afkoelen in de zee. Het is 14.00 uur en op het heetst van de dag dus we gaan heerlijk in de schaduw van het luifel zitten. We hebben wel veel huisdieren, er ligt een witte hond onder de camper van onze buurman een Italiaan. Die wilde aanrijden maar de hond bleef gewoon liggen, dus moest hij weer uitstappen om hem weg te jagen. Nu ligt hij onder onze camper. Ria geeft hem vlees maar hij heft zijn kop nog niet op. Die zwarte die steeds bij de deur ligt wel die eet zijn vlees meteen op.

Vanavond gaan we uit eten bij een Grieks restaurantje aan de boulevard de eigenaar spreekt wat Duits. Als we gegeten hebben raken we in gesprek met de vrouw van de eigenaar ook zij spreekt Duits. Zij verteld dat alles komt door de burgemeester, die wordt opgehitst (en ook betaald, hoezo corrupt) door de hoteleigenaren. Hij probeert de campers daar weg te krijgen. Zij verteld ook dat de restauranthouders en winkeliers blij zijn met de campers. Want als er mensen komen in de hotels hebben zij daar niets aan omdat in de hotels alles all in is. De mensen moeten het hier toch van het toerisme hebben, en zo maakt zo’n corrupte burgemeester dat naar de kloten.

 

Zondag 30 mei

 

Het is vandaag weer bewolkt, en er staat een flink windje maar het is niet koud het is 24 graden. We hopen dat we hier vandaag nog zonder problemen kunnen staan. Ria is even de vloer van de camper aan het schoonmaken, want ik heb er gisteren een glas sap omgestoten. En het liep onder de bank, dus alles eruit. Zij had dat gisteren al opgedaan maar het plakte nog een beetje. Daarna gaan we even nog wat drinken in de taverne waar we gisteren hebben gegeten. Terwijl we een biertje bestellen komt de eigenaar Nicolaas even later aan met een bord koekjes, en weer even later met een bord Griekse salade. We zeggen dat we dat niet besteld hadden, maar dat was van hem voor ons, als blijk van vriendschap. Zaterdagavond hadden ze het licht al afgesloten aan de boulevard waar wij met de camper staan, zo willen ze ons het verblijf zo moeilijk mogelijk maken. Ja zij had ervan gehoord, er werd over gesproken in het dorp. We vertellen dat we morgen verder gaan, en wisselen nog even de mail adressen uit, en nemen afscheid van een stel heel sympathieke Grieken.

 

Maandag 31 mei

 

We gaan vandaag verder Mari gaat even water halen en komt terug met de boodschap dat er geen water meer was. Ze hadden nu ook het water afgesloten. Het is nu 08.30 uur en al 22 graden en we zijn weer onderweg. Ria filmt wat vanuit de camper, en het is 11.00 uur als we in Igoumenitsa aankomen. We gaan eerst even naar de Lidl om nog wat boodschappen te doen. Dan zoeken we een parkeerplaats in Igoumenitsa om de nacht door te brengen, want we mogen morgenvroeg pas op de haven terminal. Er is een grote parkeerplaats voor het havenkantoor en daar stellen we ons op. Ook komen we Huub en Will weer tegen, die gaan ook met de boot naar Venetië. In de middag zien we veel Albanezen die als verstekeling mee willen naar Italië, en de politie probeert ze tegen te houden. Ze zitten verscholen op de berghelling vlak bij de haven, en daar hebben ze een soort kamp. Opeens zien we rook, en even later ook vlammen en we horen het knetteren het brand flink. Even later komen er 2 brandweerwagens die de bosbrand gaan blussen er komen ook steeds meer politiewagens. S’avonds begint het feest pas echt, en dat gaat zo de gehele nacht door. We zien ze onder de vrachtauto’s kruipen en ze proberen om erin te komen. Bij ons staat een Italiaan, en de chauffeur betrapt er een die onder zijn vrachtwagen hangt. Hij gaat er achteraan en maakt een gebaar langs zijn keel, zo van ik snij je de nek af. Ze vragen zelfs aan ons of ze in de camper mee mogen naar Italië. Als we naar bed gaan kunnen we niet slapen, het is een constant geloop en geschreeuw over de parkeerplaats van politie en Albanezen.

 

Dinsdag 1 juni

 

Vannacht zeer weinig geslapen, die Albanezen probeerden steeds om in, en onder vrachtwagens te komen. En de politie was zeer actief om dat te verhinderen. Het is 08.30 uur en Mari en ik lopen even naar de stad om brood te halen. Onderweg worden we aangesproken door Albanezen die vragen om eten, en drinken. Als we terug zijn van de bakker lopen we naar het havenkantoor en horen daar dat er vertraging is i.v.m. een staking.

Onze boot gaat niet om 09.00 uur zoals gepland, maar pas in de middag om 15.00 uur. Dus dat word lang wachten. We benutten deze tijd om in het havenkantoor te internetten, en koffie te drinken.

Het is al 16.30 uur als de boot de haven binnenloopt. Nu gaat het er chaotisch aan toe want ze willen zo snel mogelijk laden, we worden dus gemaand om snel aan boord te gaan.

Het is 17.15 uur als we vertrekken en het is buiten heel winderig windkracht 5-6.

We zijn op weg naar Venetië. We gaan eerst even wat eten in het restaurant.

Ria gaat na het eten even liggen ze voelt zich niet zo goed (zeeziek???)

 

Woensdag 2 juni

 

Als we wakker worden blijkt dat we al een heel eind op geschoten zijn, het is 24 uur varen dus we zouden eigenlijk om 17.15 uur in Venetië aankomen, nu blijkt dat we al om 12.30 uur zullen aankomen. Ria ontmoet een vrouw uit Amersfoort, en we gaan met zijn allen naar boven om bij het zwembad even heerlijk uit te waaien.

Het is 12.00 uur als we Venetië binnenlopen, en het is hartstikke druk op het water het krioelt er van de bootjes. De ferry moet een paar keer flink toeteren omdat die kleine bootjes kriskras voor de ferry langsvaren, eindelijk liggen we tegen de kant en om 12.50 uur zijn we van de boot af. We verlaten Venetië en rijden naar Rovereto waar we zullen overnachten. Het is 16.40 uur als we daar aankomen er zijn nog net 2 plaatsen. Hennie zet koffie en we borrelen nog even voordat we gaan eten.

 

Donderdag 3 juni

 

Het is 07.55 uur en we zijn klaar om te vertrekken. We hebben goed geslapen, en we gaan op pad naar Nesselwang waar we weer zullen overnachten. Vandaag zullen we de Brennerpass, en de Fernpass nemen, het weer is niet goed, regen en koud waren we maar in Griekenland gebleven. Ria maakt onderweg wat foto’s en filmt wat van de reis. Om 15.40 uur arriveren we in Nesselwang het is er maar 12 graden en er staan 30 campers. Het regent nog steeds dus we gaan maar eens vroeg te bed.

 

Vrijdag 4 juni

 

Het is 07.50 uur en maar 12,9 graden ik wacht even op de bakker die zal zo wel komen.

Lekkere Duitse broodjes gehaald bij de bakker, en we gaan weer op weg. Onderweg doen we even wat boodschappen en eten gelijk even voordat we weer verder gaan. We willen naar Fenetrage in Frankrijk daar is een camperplaats waar we kunnen overnachten. Om 16.05 uur arriveren we in Fenetrage en de temperatuur is inmiddels weer opgelopen tot 32,8 graden.

 

Zaterdag 5 juni

 

Vandaag gaan we aan het laatste stuk van de reis beginnen. Via Thionville en Martelange waar we nog even goedkoop willen tanken naar Neerpelt waar we nog een keer willen overnachten. Onderweg krijgen wij een telefoontje van de kids, waar we zitten, en of we mee komen BBQen, ze hebben ons zo gemist en wij hun ook natuurlijk. Als we in martelange zijn vertel ik Mari dat de plannen gewijzigd zijn, wij gaan door naar Steenwijk. Het is 17.45 uur als we daar aankomen, de kids zijn dolblij en wij ook het was een mooie reis maar het is ook weer fijn om thuis te zijn. Nou ja thuis we gaan zondag naar huis.

Het was een hele fijne reis, en we hebben een mooie tijd gehad.

Groetjes Ria en Wim.