23 juni 2014

De kortste nacht

 

Frederick had er al van gehoord maar mocht het nu zelf ook eens mee maken.

Het vieren van het feest van San Juan Bautista.

Dit gebeurd traditioneel op de kortste nacht (in Spanje) van het jaar. Omgeven door een mysterieus aureool wordt dit feest eigenlijk alleen maar aan de kusten gevierd. Een groot aantal mensen vieren dan deze nacht, met vuur op de stranden.

De gedachte erachter is dat de golven van de zee zich altijd maar weer vernieuwen en als je de twee water en vuur bij elkaar brengt schijnt dat geluk te brengen.

 

3 dagen voor het feest hingen er al parkeer verbod borden voor 23 juni in het dorp.

Frederick stond met 6 Campers echter op een parkeerplaats op 100 meter van de strand opgang en de Gran Finale plaats, van de correfoqs.

Daar ik dit woord niet snapte en Google ook geen uitkomst bracht, dan maar ouderwets naar de toeristen office waar ik niets wijzer werd omdat  de dame achter de balie tijdens de 10 minuten dat ik daar voor de balie stond druk was met een telefoongesprek, en wat privé problemen aan het oplossen was (Frederick spreekt Spaans)

Dus maar aan een iemand van de plaatselijke bevolking gevraagd wat het betekende, en…..de mevrouw vertelde dat er dan mannen met vuur in de straten liepen en de straten schoonveegden met dat vuur UHHhh???

 

Vanaf 23.00 uur stonden er al een 80 auto’s op de parking en het strand was al knap vol en waar je ook keek zag je familie’s met kinderen en andere mensen rondom vuurtjes en BBQ’s zitten.

Fredericks buurvrouw uit een Camper vond het jammer dat ze dit niet wist anders had ze ook willen BBQén ’s nachts op het volle strand.

Toont de gezellige sfeer wel aan.

Om 23.45 kwam een kleine muziekgroep die steeds het zelfde ritme trommelde en daarvoor renden een stuk of 20 mannen in rode pakken die in de rondte spoten met een soort sterrenregen van vuur (Koudvuur zoals bij sterretjes in holland) Ongelofelijk spektakel om te zien omdat dit met allerlei attributen ook boven de hoofden gebeurde. Mensen sprongen op als de sterrenregen over hun voeten kwam.

Al met al leuk. Op het eindpunt werd nog even een vuurwerk afgestoken (bij de strand opgang) en dat was het voor de gewone man.

Veiligheids maatregelen ivm. het vuurwerk kon ik niet ontdekken als dat de massa een paar stappen achteruit week.

 

Maar…..de jeugd hield ook gelijktijdig hun ‘Botelllon’ op de Parking en er waren naar schatting minstens 100 jongelui aan het dansen en drinken op de bonke bonke muziek uit diverse luidspreker boxen vanuit de auto’s.

U snapt het al dit werd geen rustige nacht. Gelukkig begon het om 5 uur  ’s morgens te regenen en werd het rustig.

Toen Frederick ’ s ochtends uit de camper stapte kon hij constateren dat er geen schade aan de Camper was, behalve dat hij goed schoongepist was. Ik moest wel lachen omdat een (vast een jongen) in Frederick zijn Jerrycan gepist had die ik buiten had laten staan.

Ha ha die jongen,en ik,  ook weer een mooi verhaal voor de rest van ons leven.

De Duitse buren hadden de hele nacht buiten gezeten om te waken over hun Campers en vertelde dat er dus ongegeneerd geplast en gepoept werd overal bij bosjes en achter/tegen onze Camper.

Nou poephopen heb ik niet gezien, bij onze Camper en de grap met de volgepiste jerrycan kan ik wel waarderen.

Paar emmers water langs de zijwanden en banden en dat was al het werk wat ik had.

 

Al met al was dit onze “Nit de Sant Juan, y el primer bany” zoals er op de posters stond.

 


Frederick

 

                                                                         

 

 

TERUG NAAR PRIKBORD