Ja in deze tijd
wat over campers en hun eigenaren te schrijven…….
Ik vind namelijk dat er veel mensen zijn, dus ook camper
bezitters, die enkel nog denken vanuit hun persoonlijke, emotionele beleving.
Enkel wat hun raakt
als individu heeft bestaansrecht.
We hebben de wereld gereduceerd tot de beleving van het
individu.
We interpreteren
alles in termen van ik en ikke.
Er zijn helaas nog steeds mensen met campers die het normaal
vinden ,
dat ze het recht
hebben .... om te gaan reizen in hun camper tijdens deze crisis.
Op Facebook worden nog steeds vragen gesteld waar ze nog
kunnen staan.
Schokkend om mee te maken waartoe mensen in staat zijn als
het om hun camper plezier gaat.
Een lichtend voorbeeld van eigenwijsheid en hamsterhersens
bezitters, zijn deze mensen.
Ze geloven waarschijnlijk dat ellende en ziek zijn alleen
maar in het NOS journaal voorkomt.
Ofwel veel mensen kennen geen ander belang dan eigenbelang.
U begrijpt het wel, ik sta niet achter dit gedrag.
Ook zijn er camperaars die graag foto's op Facebook zetten
hoe fijn ze het hebben in hun camper op hun eigen weiland of boomgaard.
Lekker de anderen de ogen uitsteken Ikke ikke weet u nog?
Ja mensen blijven
voorlopig nog in hun ikik denk patroon.
Ik vraag me wel af....?
Zouden er na deze crisis er nog steeds oudere camperaars zijn
, de zogenaamde droeftoeters ,
die altijd maar
klagen? Vooral over de prijzen?
Die zijn dan zeker voor de oorlog en crisis van huis gegaan,
veronderstel ik.
Ik zelf hou het erop dat het totale leven , dus ook het
onderweg zijn met het huisje op wielen,
veranderd ten
opzichte van de camperbelevenis die men had, voor de pandemie .
De crisis van het coronavirus draagt het dna van onze moderne
levensstijl:
consumering,
globalisering, mediatisering, individualisering, technocratisering en een
heimelijke hunkering naar verloren sacraliteit.(uitstraling van macht)
Ontwikkelingen waar we afgelopen decennia allen diep voor
hebben gebogen.
Ik hoop dat er wel een paar veranderingen komen in het
sociale contact van camper bezitters onderling.
Veel camperaars waren zelden te beroerd om anderen de ogen
uit te steken als zich de gelegenheid voordeed door het showen van hun
bezittingen.
Maar, het was voor mij altijd verbazingwekkend hoeveel
mensen die in een mooie camper reden
toch weinig kieskeurig waren en
erg krenterig waren als het over eten ging.
Goedkope hoofdpijnwijn, het goedkoopste brood en vlees en
noem maar op.
Nooit eens uit
eten gingen, en altijd maar op de centjes letten.
Voor velen een volstrekt onnodige armoede.
Geef je geld zorgeloos uit aan die paar dingen waar je van
geniet, is mijn idee.
Een voorbeeld, van de door mij bedoelde Gierigheid, Hebzucht,
Krenterigheid, Schraapzucht.
Mijn vriend Antonio en ik organiseerde eens een BBQ op zijn
camperplaats.
"Als we nou 5 euro rekenen per deelnemer, dan is het
kosten dekkend." was mijn voorstel.
Ik persoonlijk bij 60 campers langs gegaan om te vragen of er
belangstelling tot deelname voor was.
28…vonden het een goed idee.
De rest trok een zuinig gezicht, en had en excuus om niet te
komen.
Prima..... Wij naar de groothandel en inkopen.
Het bleek op zo'n tweehonderd euro uit te komen.
Geef niet zei
Antonio, ik pas het tekort van 60 euro wel bij.
Op de dag toen de BBQ bezig was, vroegen sommigen deelnemers
aan mij wanneer ze betalen moesten.
Maar ….Antonio besloot opeens spontaan om alles uit eigen zak
te betalen.
Nou dat had hij beter kunnen zeggen toen het feest voorbij
was.
Het woord "GRATIS" verspreide zich als een lopend
vuurtje over de camping en daar kwamen de
zelfpijpers de molenpaarden pafzakken papzakken allemaal
aanzetten.
Het werd een bijna vecht partij om het beschikbare vlees.
Half rauw werd het al van de grill afgehaald en de mensen
veranderde in roofdieren.
De bedoeling was goed, maar het liep anders af, dan verwacht.
Later werd er nog geklaagd door de " aasgieren" dat
er te weinig vlees was.
Antonio en ik waren het er over eens om dit bij deze ééne
keer te houden.
Nunca más, verzuchtte hij.
Ik veronderstel dat dit gedrag na de crisis ook wat veranderd.
Hopelijk gaan mensen zichzelf wat meer gunnen, ook wat
niet gratis is.
De kreet "Zorg dat je rood staat als je doodgaat"
zal wat populairder moeten worden.
Kijk bijvoorbeeld eens naar kleine kinderen vraag je je dan
niet af;
Ben ik ooit zo geweest? Zo lekker in mijn lijf en zo blij met
weinig?
Ik wel , altijd gebleven.
Nou u nog...
En zit u nu in de gevarenzone?
Wees dan blij als het grootste gevaar over is en u nog leeft.
En dat u dan weer mag, en hopelijk kan, reizen tot u,
uw rijbewijs moet
inleveren van ouderdom.
Dat is mijn wens voor u.
Sterkte voor wat
het waard is.
Groet Bram
Ik wil meer van Bram lezen ga
naar Prikbord