Ja in deze tijd wat over campers en hun eigenaren te schrijven…….



Ik vind namelijk dat er veel mensen zijn, dus ook camper bezitters, die enkel nog denken vanuit hun persoonlijke, emotionele beleving.

Enkel wat hun raakt als individu heeft bestaansrecht.
We hebben de wereld gereduceerd tot de beleving van het individu.

We interpreteren alles in termen van ik en ikke.


Er zijn helaas nog steeds mensen met campers die het normaal vinden ,

dat ze het recht hebben .... om te gaan reizen in hun camper tijdens deze crisis.


Op Facebook worden nog steeds vragen gesteld waar ze nog kunnen staan.
Schokkend om mee te maken waartoe mensen in staat zijn als het om hun camper plezier gaat.
Een lichtend voorbeeld van eigenwijsheid en hamsterhersens bezitters, zijn deze mensen.
Ze geloven waarschijnlijk dat ellende en ziek zijn alleen maar in het NOS journaal voorkomt.
Ofwel veel mensen kennen geen ander belang dan eigenbelang.
U begrijpt het wel, ik sta  niet achter dit gedrag.


Ook zijn er camperaars die graag foto's op Facebook zetten hoe fijn ze het hebben in hun camper op hun eigen weiland of boomgaard.
Lekker de anderen de ogen uitsteken Ikke ikke weet u nog?

Ja mensen blijven voorlopig nog in hun ikik denk patroon.


Ik vraag me wel af....?


Zouden er na deze crisis er nog steeds oudere camperaars zijn , de zogenaamde droeftoeters ,

die altijd maar klagen? Vooral over de prijzen?
Die zijn dan zeker voor de oorlog en crisis van huis gegaan, veronderstel ik.


Ik zelf hou het erop dat het totale leven , dus ook het onderweg zijn met het huisje op wielen,

veranderd ten opzichte van de camperbelevenis die men had, voor de pandemie .
De crisis van het coronavirus draagt het dna van onze moderne levensstijl:

consumering, globalisering, mediatisering, individualisering, technocratisering en een heimelijke hunkering naar verloren sacraliteit.(uitstraling van macht)
Ontwikkelingen waar we afgelopen decennia allen diep voor hebben gebogen.

Ik hoop dat er wel een paar veranderingen komen in het sociale contact van camper bezitters onderling.
Veel camperaars waren zelden te beroerd om anderen de ogen uit te steken als zich de gelegenheid voordeed door het showen van hun bezittingen.
Maar, het was voor mij altijd  verbazingwekkend hoeveel mensen die in een mooie camper reden

toch weinig kieskeurig waren en erg krenterig waren als het over eten ging.
Goedkope hoofdpijnwijn, het goedkoopste brood en vlees en noem maar op.

Nooit eens uit eten gingen, en altijd maar op de centjes letten.
Voor velen een volstrekt onnodige armoede.
Geef je geld zorgeloos uit aan die paar dingen waar je van geniet, is mijn idee.

Een voorbeeld, van de door mij bedoelde Gierigheid, Hebzucht, Krenterigheid, Schraapzucht.

Mijn vriend Antonio en ik organiseerde eens een BBQ op zijn camperplaats.
"Als we nou 5 euro rekenen per deelnemer, dan is het kosten dekkend." was mijn voorstel.
Ik persoonlijk bij 60 campers langs gegaan om te vragen of er belangstelling tot deelname voor was.
28…vonden het een goed idee.
De rest trok een zuinig gezicht, en had en excuus om niet te komen.
Prima..... Wij naar de groothandel en inkopen.
Het bleek op zo'n tweehonderd euro uit te komen.

Geef niet zei Antonio, ik pas het tekort van 60 euro wel bij.


Op de dag toen de  BBQ bezig was, vroegen sommigen deelnemers aan mij wanneer ze betalen moesten.


Maar ….Antonio besloot opeens spontaan om alles uit eigen zak te betalen.


Nou dat had hij beter kunnen zeggen toen het feest voorbij was.
Het woord "GRATIS" verspreide zich als een lopend vuurtje over de camping en daar kwamen de
zelfpijpers de molenpaarden pafzakken papzakken allemaal aanzetten.
Het werd een bijna vecht partij om het beschikbare vlees.
Half rauw werd het al van de grill afgehaald en de mensen veranderde in roofdieren.
De bedoeling was goed, maar het liep anders af, dan verwacht.
Later werd er nog geklaagd door de " aasgieren" dat er te weinig vlees was.
Antonio en ik waren het er over eens om dit bij deze ééne keer te houden.
Nunca más, verzuchtte hij.


Ik veronderstel dat dit gedrag na de crisis ook wat veranderd.
Hopelijk gaan mensen zichzelf wat meer gunnen, ook wat niet gratis is.

De kreet "Zorg dat je rood staat als je doodgaat" zal wat populairder moeten worden.

Kijk bijvoorbeeld eens naar kleine kinderen vraag je je dan niet af;
Ben ik ooit zo geweest? Zo lekker in mijn lijf en zo blij met weinig?

Ik wel , altijd gebleven.
Nou u nog...

En zit u nu in de gevarenzone?
Wees dan blij als het grootste gevaar over is en u nog leeft.
En dat u dan weer mag, en hopelijk kan, reizen tot u,

uw rijbewijs moet inleveren van ouderdom.


Dat is mijn wens voor u.

Sterkte voor wat het waard is.



Groet Bram

 

 

 

Ik wil meer van Bram lezen ga naar Prikbord