Ik doe hier een poging om te doorgronden waarom er zoveel
Campers verkocht worden.
Allereerst, er is een soort 'disney'ficatie aan de gang.
De verhalen die we elkaar vertellen over camperen en het
bezit hiervan zijn veel te rooskleurig.
Ook realiseer ik me dat veel mensen geen vertrouwen in de
Nederlandse politiek en de rechtstaat meer hebben.
Onze samenleving is heel angstig en voorzichtig en daar
moet je - als mens van vroeger - maar mee dealen.
Ik zelf bijvoorbeeld, leef daardoor meer in het hier en nu.
Ik doe daardoor wat in me opkomt. Ik ga bijna altijd af op
mijn eigen buikgevoel ; blijf ik hier overnachten met de Camper ,of niet?
Nu even wat moeilijker.
De filosoof 'I van Illich' schreef het jaren geleden
al: ‘De school is het reclamebureau dat
je wil doen geloven dat je de maatschappij nodig hebt zoals ze is.’
Weet je deze man heeft volgens mij gelijk de scholen
onderwijzen de leerlingen over zaken wat de 'maatschappij' nodig vindt dat ze
moeten weten.
En figuren zoals ik, die hun dromen en verbeelding
werkelijkheid gingen maken, op jonge leeftijd, werden weggezet als
'Vreemdelingen'
Ondertussen is er denk ik, wel een wijdverbreid gevoel
merkbaar dat we iets kostbaars aan het verliezen zijn. Onze onbevangenheid.
Onze speelsheid. Onze vrijheid.
Alles is regels en regels en regelgeving.
En dan zijn de camperaars nog zo geďndoctrineerd dat ze
zelf ook nog eens controles van die regels, op anderen uitvoeren, en als ze
vinden dat er iets niet klopt bij de "ander" dan wordt er commentaar
op geleverd.
Vrijheid tussen de ingekleurde lijntjes.
Hieronder een fictief verhaal
wat zomaar waarheid zou kunnen zijn.
En daar zit je dan.
Mooi Dijkhuis, bootje voor de deur om te vissen, klaar met
werken, Goed pensioen, AOW ook nog eens erbij.
En dan slaat de verveling toe.
De kinderen komen niet zo veel meer, zeg maar bijna nooit.
Het kost hun te veel geld en moeite, nu ze in de Randstad
wonen, om naar Groningen te reizen.
De buurtjes hebben een caravan en zijn 8 maanden per jaar
weg naar Spanje en Portugal.
De verveling slaat toe.
"Zouden wij ook niet eens zo'n Camper kopen?" zei
de vrouw des huizes.
"Dan kunnen we overal naar toe en we kunnen ons
spaargeld toch niet meenemen als we doodgaan."
En zo gebeurde het.
Ofwel "Het nastreven van geluk was een doel op zich
geworden"
En zo schaart deze familie zich ook bij de nieuwe Camperplaats/Camping
gebruikers.
Leuk en spannend voor deze familie en minder leuk voor de
anderen camperbezitters, die regelmatig voor volle Camperplaatsen staan, en
door moeten zoeken naar een slaapplaats.
Uit een andere Column op deze site;
—Ik heb het even voor u uitgerekend. Er zijn in
Europa177000 nieuwe Campers verkocht afgelopen jaar ofwel 14750 per maand.
Als je een maand stelt op 30 dagen zijn dat er pakweg 492
per dag.—Ja u leest het goed.
Vierhonderd en tweeënnegentig nieuwe Campers PER DAG erbij
in Europa in 2021.
(lees hier alles over in dit artikel)
Zo kalft de mythevorming
over camper vrijheid weer langzaam af.
In Spanje is dit jaar de verkoop van nieuwe Campers
beduidend minder als de voorgaande jaren.
Dat gebeurt verder in Europa ook nog wel, als het leven
zelf en de brandstof, en de Camperplaatsen prijzen, maar blijven stijgen.
En als laatste als de Milieu zones zo uitgebreid worden dat
zelfs buiten de grotere steden het moeilijk wordt om een dorpje te bezoeken.
Het is net zoals met de Crypto munten.
Verleden jaar november een Bitcoin 63000 euro om te kopen,
nu gisteren , gezakt naar 19.904 euro, en elke dag dalende.
Het geloof erin is even weg.
Dat komt bij Campers ook nog wel.
Groet Abram.
Ik wil meer
campergerelateerde artikelen lezen.