Ik doe hier een poging om te doorgronden waarom er zoveel Campers verkocht worden.

Allereerst, er is een soort 'disney'ficatie aan de gang.

De verhalen die we elkaar vertellen over camperen en het bezit hiervan zijn veel te rooskleurig.

Ook realiseer ik me dat veel mensen geen vertrouwen in de Nederlandse politiek en de rechtstaat meer hebben.

Onze samenleving is heel angstig en voorzichtig en daar moet je - als mens van vroeger - maar mee dealen.

Ik zelf bijvoorbeeld, leef daardoor meer in het hier en nu.

Ik doe daardoor wat in me opkomt. Ik ga bijna altijd af op mijn eigen buikgevoel ; blijf ik hier overnachten met de Camper ,of niet?

Nu even wat moeilijker.

De filosoof 'I van Illich' schreef het jaren geleden al: ‘De school is het reclamebureau dat je wil doen geloven dat je de maatschappij nodig hebt zoals ze is.’

Weet je deze man heeft volgens mij gelijk de scholen onderwijzen de leerlingen over zaken wat de 'maatschappij' nodig vindt dat ze moeten weten.

En figuren zoals ik, die hun dromen en verbeelding werkelijkheid gingen maken, op jonge leeftijd, werden weggezet als 'Vreemdelingen'

Ondertussen is er denk ik, wel een wijdverbreid gevoel merkbaar dat we iets kostbaars aan het verliezen zijn. Onze onbevangenheid. Onze speelsheid. Onze vrijheid.

Alles is regels en regels en regelgeving.

En dan zijn de camperaars nog zo geïndoctrineerd dat ze zelf ook nog eens controles van die regels, op anderen uitvoeren, en als ze vinden dat er iets niet klopt bij de "ander" dan wordt er commentaar op geleverd.

Vrijheid tussen de ingekleurde lijntjes.

Hieronder een fictief verhaal

wat zomaar waarheid zou kunnen zijn.

En daar zit je dan.

Mooi Dijkhuis, bootje voor de deur om te vissen, klaar met werken, Goed pensioen, AOW ook nog eens erbij.

En dan slaat de verveling toe.

De kinderen komen niet zo veel meer, zeg maar bijna nooit.

Het kost hun te veel geld en moeite, nu ze in de Randstad wonen, om naar Groningen te reizen.

De buurtjes hebben een caravan en zijn 8 maanden per jaar weg naar Spanje en Portugal.

De verveling slaat toe.

"Zouden wij ook niet eens zo'n Camper kopen?" zei de vrouw des huizes.

"Dan kunnen we overal naar toe en we kunnen ons spaargeld toch niet meenemen als we doodgaan."

En zo gebeurde het.

Ofwel "Het nastreven van geluk was een doel op zich geworden"

En zo schaart deze familie zich ook bij de nieuwe Camperplaats/Camping gebruikers.

Leuk en spannend voor deze familie en minder leuk voor de anderen camperbezitters, die regelmatig voor volle Camperplaatsen staan, en door moeten zoeken naar een slaapplaats.

Uit een andere Column op deze site;

—Ik heb het even voor u uitgerekend. Er zijn in Europa177000 nieuwe Campers verkocht afgelopen jaar ofwel 14750 per maand.

Als je een maand stelt op 30 dagen zijn dat er pakweg 492 per dag.—Ja u leest het goed.

Vierhonderd en tweeënnegentig nieuwe Campers PER DAG erbij in Europa in 2021.

(lees hier alles over in dit artikel)

Zo kalft de mythevorming over camper vrijheid weer langzaam af.

In Spanje is dit jaar de verkoop van nieuwe Campers beduidend minder als de voorgaande jaren.

Dat gebeurt verder in Europa ook nog wel, als het leven zelf en de brandstof, en de Camperplaatsen prijzen, maar blijven stijgen.

En als laatste als de Milieu zones zo uitgebreid worden dat zelfs buiten de grotere steden het moeilijk wordt om een dorpje te bezoeken.

Het is net zoals met de Crypto munten.

Verleden jaar november een Bitcoin 63000 euro om te kopen, nu gisteren , gezakt naar 19.904 euro, en elke dag dalende.

Het geloof erin is even weg.

Dat komt bij Campers ook nog wel.

Groet Abram.

Ik wil meer campergerelateerde artikelen lezen.