Door anderen word ik soms gezien als iemand die snapt hoe het camperleven in elkaar zit, die wijzer is; ze kijken soms zelfs tegen me op.

 

Maar ze vergeten dat de rugzak met ervaring ook bij mij wel eens opnieuw gevuld wordt met nieuwe ervaringen, en belevenissen die ik nog nooit mee gemaakt heb.

Ik denk namelijk dat als alles altijd hetzelfde is  je er eigenlijk geen waardeoordeel meer aan geven kan.

En met alleen praten of schrijven verandert je leven niet.

 

Vroeger had ik best wel een probleem met oude Duitsers die alles maar zwart/wit zagen.

Regels zijn belangrijk. Ofwel ze hadden/hebben geen grijs gebied.

Nu denk ik " de meeste Duitsers die ik nu tegenkom zijn eigenlijk heel oké als je maar over een stuk geschiedenis heen kijkt."

 

We hebben ook enkele jaren de showrijders gehad. Deze Camperbezitters wilde graag pronken met hun wagens.

Dat sloeg natuurlijk nergens op.

De campershowrijder is toch wel een zeer treurig uitvloeisel overdadige welvaart.

Gelukkig is dit fenomeen (bijna) verdwenen simpelweg omdat er nu zoveel mooie Campers op de weg zijn dat het niets bijzonders meer is om een grote/kleine prachtige Camper te hebben. Er rijdt altijd wel weer een duurdere of mooiere Camper rond.

 

Ondanks dat Nederland overspoeld wordt door negatief nieuws over de economie en de razendsnelle aanwas van mensen die het financieel niet meer redden, blijft de Camperwereld groeien. De nieuwe Campers zijn niet aan te slepen en de kosten om er een te hebben, en gebruiken blijven stijgen.

 

Dus als u denkt dat ik het allemaal wel gezien heb, heeft u het mis.

 

Ik verwonder me vaak nog over sommigen wanna be "avonturiers."

Als je avontuur zoekt, moet je niet zeuren als je het ook echt krijgt.

Maar gebeurt er eens wat bijzonders, vreemds, tijdens hun reis dan slaat ook meestal de radeloosheid toe.

Gelukkig is er dan Facebook om aan anderen te vragen of ze dit ook wel eens meegemaakt hebben  en hoe ze het opgelost hebben.

 

Mijn laatste discussie met een idioot ging erover dat er eigenlijk geen plek meer was op de gratis Camperplaats voor hem,

 en hij perse op een plek wilde staan en daarvoor de natuur ging laten boeten.

Hij begon vol ijver takken van een boom te zagen en de struiken uit te dunnen.

"Dat kan toch niet waar zijn" riep ik.

"Wat doe je nou man? halve gare.

Opzouten wegwezen." Ik kreeg gelijk bijval van anderen die er stonden.

Tegen zoveel verontwaardiging kon hij niet op en vertrok met opgeheven middelvinger.

Zo zie je maar, mooie Camper maar toch de intelligentie van een zeeslak.

 

De jeugd heeft de toekomst, maar in de Camperwereld zie ik dit nog niet zo.

Ik zie toch nog steeds heel veel pensionados de camperplaatsen bezetten.

Ik zie wel meer jongeren, dan ouderen, op de Off Grid kosteloze plaatsen.

Vaak in verbouwde busjes die ze dan ook een naam geven. Betsy Tuftuf ofzo.

De meeste ouderen willen tegenwoordig luxe camperplaatsen.

Wat het kost maakt niet echt veel meer uit. Geld moet op voor het overlijden, is de achterliggende gedachte.

Over de toekomst maken ze zich geen zorgen meer.

Het nu leven is het belangrijkste.

 

Nu het Camperseizoen bijna afgelopen is ben ik benieuwd, hoe vol de dure Camperplaatsen gestaan hebben.

Met duur bedoel ik vanaf 10 euro per nacht.

Ik hoop erop dat de bezetting erg tegenviel voor de eigenaars, zodat ze de prijzen gaan verlagen om meer klandizie te krijgen.

Want als je als Camper alleen of bijna alleen op een dure Camperplaats staat voel je ook niet happy.

Ga je ook niet meer terug, denk ik.

 

En als laatste bedankt CJ Post voor de donatie.

U bent de enige die deze site nog steunt, ofschoon de lezers teller toch gemiddeld 24.000 clicks per maand aangeeft.

Mij persoonlijk zegt dit iets over hoe mensen het steeds normaler vinden dat alles op internet gratis is.

 

 

Ik wil meer Columns lezen