Wanneer ik iets zeg of schrijf dan wil ik een boodschap overbrengen.

Niet omdat ik het beter weet dan iemand anders. Misschien heb ik het wel bij het verkeerde eind. 

Het voorbereiden op het schrijven van een artikel kost me geregeld een volle dag, om het verhaal dat ik wil brengen te verbeteren.

Wat meer nadruk op dit en wat meer nuanceringen bij dat? Ik wil een boodschap overbrengen… maar ik wil vooral mijn lezers leren nadenken.

Ze aansporen om zich in het onderwerp kamperen/reizen met de Camper te verdiepen.

Want misschien heb ik ergens in mijn betoog wel ongelijk. En dat wil ik dan ook dolgraag weten!

 

Afgelopen week kreeg ik onderstaand bericht.

 

"Leuk hoor al die kronkelwegjes en mooie uitzichten over weilanden en kerken en door pittoreske dorpjes rijden met een camper maar het gaat ons nogal aardig vervelen al die rust. Geef ons maar toch meer belevingen.

Nu een week in een gehuurde Camper onderweg. We weten het al.

Het is voor ons niks! dit soort van reizen.

Ofschoon we toch al ruim over de 70 jaar zijn schijnen we toch geestelijk nog te jong te zijn om dit gezapige camper leven te leiden.

Op camperplaatsen staan ,en eenzaam staan te zijn tussen allerhande schijndode mensen, die het over elektrische fietsen hebben of jeu de boules spelen.

Misschien is dit alleen in Nederland zo, maar we betwijfelen het.

 

Niks voor ons.

Geef ons maar wat stadse actie.

Leuke musea en restaurants muziek optredens

Winkelcentrums en theater, terrasjes etc.

Al dat landelijke hoeft van ons niet.

Ik dacht zal het u even melden, dat

echt niet iedereen het Camper ideaal leuk vindt.

Veel geld uitgeven om te leven als een  zwerver en te roepen dat het zo geweldig is, is niet ons ding.

 

Zo dan.

Deze twee mensen hebben nogal snel door, dat het reizen met een Camper voor hun bijna onmogelijke verwachtingen creëerde .

Met alle informatie die er op dit moment is, zou je kunnen zeggen dat de voorgespiegelde verwachtingen niet bij iedereen uitkomen.

Lijkt me duidelijk.

 

Ik zelf, heb pas door gezondheidszorgen van ons tweeën

sinds een paar jaar gekozen voor het meer geplaveide pad met de Camper.

Ik ben er trots op dat, als ik terugkijk op wat ik in alle jaren heb mee gemaakt, kan zeggen: “f#k, wat heb ik ongelooflijk intens geleefd.” Je zult mij niet horen zeggen: 'er was geen fluit aan.'

 

Nu ik ook in het laatste stukje van het aardse bestaan gekomen ben is het leven nog wel interessant, maar het  lijkt allemaal wat minder avontuurlijk.

En ja ook ik zit nu vaak tussen leeftijdsgenoten. En ja het is waar fietsen en het franse spel met de ballen gooien zijn hoofd thema’s van vertier.

Ik ben nu 73 dus daar nog niet oud genoeg voor, zeg ik altijd als ‘ze’ vragen of ik mee ga fietsen of boulen.

Ieder zijn ding.

 

Tip voor iedereen met of zonder Camper: Kies dingen die je heel graag wil doen, maar nog nooit gedurfd hebt en neem een klein dapper stapje in die richting.

Niets is zo onzeker en veranderlijk als het leven, behalve politici dan.

 

 Terug naar meer columns