Nou we staan weer op een typische camperplaats.

Allemaal  in een rijtje geparkeerd en als er onderling met elkaar gesproken wordt gaat het meestal over accu's zonpanelen elektrische fietsen en hun droomcamper.

 

Eigenlijk altijd en altijd maar weer het zelfde.

 

De internet adressen van blogs vlogs en polarsteps vliegen in de rondte.

Ik zie meteen waarom sommigen graag bekend willen zijn. Vaak zijn ze op zoek naar erkenning.

 

Soms kom ik nog mensen tegen die ik al langer ken ofwel eerder ontmoet heb.

Het enige wat me met die mensen bindt is ons gemeenschappelijk verleden.

 

Wanneer is iemand een vriend/in, en wanneer gewoon een kennis? Dat vind ik soms best lastig.

Maar als je elkaar zo weinig ziet, heb je het toch vooral over vroeger en maak je samen geen nieuwe herinneringen meer.

 

Ik weet het niet. In alle lagen van de samenleving zie je dat de nieuwe manieren van onderweg zijn niet meer tegen te houden is.

In een Camper rijden is daar één van.

Er is een klasse verschil ontstaan in de campers onder elkaar.

Men beoordeeld elkaar snel op uiterlijke rijkdom. Niet meer zoals vroeger op kennis en ervaring.

 

Er is veel Internetwijsheid. Dat heeft niets met ervaring  te maken.

Mensen hebben ook vaak heel snel hun oordeel klaar over anderen.

 

Mijn insteek van de werkelijkheid is dat je nooit alles kunt weten.

Iedereen kijkt om te beginnen al van een ander perspectief naar wat er gebeurt en ik zal nooit de man zijn die zegt dat het absoluut zus of zo is.

Ik heb de waarheid niet in pacht.

Ik kan een vermoeden hebben en dat vermoeden uiten, maar meer niet, en natuurliijk mijn eigen ervaringen daarin meenemen.

 

De camper is inmiddels een tweede thuis geworden voor veel mensen,waar ik ook steeds in wil terugkeren, maar dat reizen daarmee beleef je steeds anders.

Al kom je op dezelfde plaatsen als de vorige reis, wil dat nog niet zeggen dat het er dan net zo leuk/gezellig is als de vorige keer.

 

Soms ontmoet ik mensen van eerdere reizen.

Het enige wat me dan met die mensen bindt is een aantal anekdotes over ons gemeenschappelijke Camper verleden.

 

Wanneer is iemand een vriend/in, en wanneer gewoon een kennis? Dat vind ik soms best lastig.

 

Maar als je elkaar zo weinig ziet, heb je het toch vooral over vroeger en maak je niet altijd nieuwe herinneringen.

 

Nieuwe 'vrienden' maak ik steeds minder.

Ik ga er niet om vragen.

Nu ben ik gelukkig wat ouder en denk ik: als jij mij niet leuk vindt, dan ligt dat aan jou. Dat geeft me mentale rust.

 

Ik geef trouwens altijd sociaal wenselijke antwoorden. Ga discussie uit de weg.

Heeft mijns inziens totaal geen nut meer, in de huidige tijd. Tenslotte kan je alles aan Chat AI vragen.

 

Het nieuwe camperleven is wel een ergernis voor mensen van vroegere tijden die de veranderende mentaliteit van camperaars niet kunnen of willen accepteren.

 

Campers behoren niet meer tot dezelfde groep, ondanks dat er veel lid zijn van een Campervereniging.

Er is net als in de gewone wereld haat nijd afgunst roddel en discriminatie.

Dat het even wennen is, als je een paar jaar niet gecamperd heb en je ben weer begonnen met de herinneringen hoe het vroeger was, begrijp ik wel goed.

Deze nieuwe tendens is er, en zal niet meer veranderen.

 

Je zou kunnen redeneren dat we daarmee ons eigen vroegere cultuurtje in de uitverkoop gezet hebben, door maar aan iedereen te vertellen hoe fijn het bezit van een Camper wel niet is.

Okay het is nou eenmaal zo.

En voor de nieuwere generaties die onderweg zijn geld nog steeds; Wat je niet meegemaakt heb mis je niet ook. Die weten niet beter.

 

Nog wat info over Tiekom de Spaanse simkaart waar ik het in het vorige artikel over had.

Inmiddels heb ik zo'n simcard van 4.99 per maand voor 25 gig en onbeperkt bellen naar Spaanse nummers in mijn bezit.

Naar lista de Correos in Platja de Aro laten sturen.

Hij werkt okay. Moest wel een mail sturen dat ze hem activeerde.

Het vreemde is dat je twee simkaarten ontvangt.

Geen idee waarom.

Het  duurde 3 dagen, na mijn aanmelding formulier ingevuld en terug gemailed te hebben, en toen lag hij afhaalklaar op het postkantoor.

Krijg je een afhaal email over, makkelijker kan haast niet.

 

Ik werd goed geholpen en kreeg snel antwoorden op mijn vragen via de email door hun klantenservice. {In het Engels}

Conclusie so far so good.

Na ontvangst een email gestuurd met het sim nummer van de kaart die ik ging gebruiken en die werd dezelfde middag direct geactiveerd.

Vandaag pas de rekening betaald.

8.50 porto, en paar dagen abbo kosten vanaf 20 Oktober tot 1 November en vooruit 4.99 voor November.

Gedaan via mijn debet credit kaart.

Heel simpel.

Ze sturen je een Invoice via de email.

Je kan deze sim ook naar Nederland laten sturen.

Wel de internationale uitvoering nemen dan.

Reken ook op 10 dagen na de bestelling voordat hij er is.

Je kan hem wel in Nederland gelijk laten activeren vertelde Daan die dit zo gedaan had.

Oh ja voor de technisch geïnteresseerde. Hoofdprovider lijkt Yoigo te zijn.

Die werken met Orange.

Ik hoefde niets in te stellen aangaande APN etc.

 

Terug naar Prikbord

 

Ja ik gun Bram een donatie en klik hier.