Ik las in een boek van Olivier Bommel de volgende spreuk;
”De kwestie is dat u anderen ziet zoals u dénkt dat ze zijn.
En anderen zien u, zoals zij dénken dat u bent.
Iedereen is maar een verzinsel van degene die hij ontmoet!"
Zo denk daar maar eens over na. Ik vind hem kloppen.
Terug naar de Camper hebben/wonen hype.
Ik merk dat door het huizen te kort, de hele gemeenschap aan het veranderen is.
Buitenlandse statushouders wonen al snel in een huis terwijl jongeren tevergeefs moeten wachten.
Jongeren kiezen steeds meer voor banen als influencer en podcastmaker, terwijl ze dromen over werken in het buitenland als digitale nomade in hun stelth off grid campertje”
Steeds meer Nederlandse mensen onder de 50 jaar kiezen voor een camper als woning en willen daarmee voor een dubbeltje op de eerste rang leven op de mooiste lokaties.
Natuurlijk komt daar steeds meer kritiek op.
Ook van anderen camper bezitters die daardoor hun privileges zien verdwijnen.
Elk gedrag heeft zijn eigen consequenties.
Ik kan wederom duizend redenen geven waarom dit nadelig is voor alle campers, maar dat heb ik al tientallen keren gedaan en op een gegeven moment ben je uitgeluld.
Of ik zeg het niet goed!.... of men wil gewoon niet luisteren!....
Psycholoog Betsy Holmberg schreef;
In ons brein beschikken wij mensen over een netwerk dat onze automatische en standaard gedachten faciliteert. Dat noemen neurologen de default mode network (DMN), ook wel dwaalmodus genoemd.
Dat is de natuurlijke staat van ons brein.
Het DMN is de plek waar gebeurtenissen worden vertaald naar verhalen over onszelf en verwachtingen van de wereld, mede bedoeld om ons veilig te houden.
Maar die DMN is duizenden jaren geleden ontwikkeld, toen wij nog in kleine groepen leefden.
We identificeren ons met de normen en verwachtingen van de groep en ons DMN spoort aan om deze te volgen.
Allemaal bedoeld zodat we niet uit de groep worden gezet.
Ons huidige brein werkt anders.
Dat netwerk werkt eigenlijk behoorlijk egocentrisch.
Het laat ons weten wanneer wij tekortschieten in de groep.
Bijvoorbeeld als je denkt: ‘Ik ben lelijk’, dan geeft ons brein een signaal dat we mooi moeten zijn om geaccepteerd, leuk, succesvol, gelukkig te worden in deze wereld.
En als je denkt: ‘Ik heb die presentatie verkloot en gefaald’, dan vertelt het DMN je: ‘Waarschuwing! Groepsacceptatie in twijfel, je loopt gevaar’.
Voorbeeld;
Komen er onverwacht een groep zigeuners bij je camper staan dan denkt je brein. Wegwezen zijn dieven en oplichters geen groepsacceptatie!
Sta je echter met je camper bij gelijk uitziende soortgenoten geeft je DMN je een seintje.Hier is het veilig. Geaccepteerde groep!
Dit verklaarde voor mij het waarom er zulke immense drukte heerst op populaire Camperplaatsen.
Groepsacceptatie mooi woord.
Zo kiezen mensen in de grote zoektocht naar uniekheid vaak uiteindelijk allemaal weer hetzelfde.
Het nadeel van dit gedrag is dat op de winter campings in Spanje het dan gelijk weer zo'n gepensioneerde bedoening is.
Je staat dan tussen de witte villa's met hun iPads en om 20 uur achter de tv.
En je krijgt weer (ongevraagd meestal) de nodige medische gegevens te horen van de meeste. Hun kwaal en behandeling!
Maar okay…. ik zelf heb nog steeds een mooi leven alleen die leuke partner ontbreekt nog.