Zwervende door Europa en tevens in een camper wonen is een compleet ander bestaan als het 'normale' huis tuin en keuken leven (wat de meerderheid van de mensen in Nederland doen).
Soms zelfs een leeg bestaan zonder duidelijke lijn, richting of doel. Soms zelfs eenzaam.
Wat ik wel geleerd heb onderweg in de Camper is dat ik het ineens vaak samen moest gaan rooien met onbekende mensen uit alle hoeken en gaten van de wereld, maar voornamelijk Europeanen uit alle verschillende maatschappelijke lagen.
Daar kun je best veel van leren. Bijvoorbeeld dat je ineens beseft: niet iedereen heeft dezelfde achtergrond of overtuiging als ik.
Dat is vooral de laatste jaren meer te merken nu het camperen doorgedrongen is tot de hele Europese boomer generatie.
In vergelijking met 50 jaar geleden is het camper leven erg veranderd.
Het is niet meer het cultuurtje van levenskunstenaars, maar het cultuurtje van gepensioneerde mensen die zich schijnbaar van alles kunnen permitteren.
Ze reizen dan ook rond in de duurste grootste en mooiste campers die aangeboden worden op de markt.
Dat ze enkele 100.000'den euro’s neertellen voor hun vakantiemiddel is tekenend voor deze tijd.
Komend uit de pandemie wilden veel mensen vooral meer naar het restaurant en op reis.
Persoonlijk weet ik dat geluk geen toestand is waarnaar je wanhopig op zoek moet.
Het is altijd maar een moment, ik heb geleerd het te herkennen en ervan te genieten.
Het maakt echt niet uit of je in een Morelo of een Volkswagen busje rondrijd.
Je gelukkig voelen is een kunst, en geeft een ander gevoel dan financieel 'gevuld' zijn, en omkomen in de bezittingen.
Sommigen mensen, die zichzelf financieel arm vinden, zien dat rijk zijn als geluk en denken echt dat ze met zo'n mooie dure camper het geluk gaan vinden.
Velen ouderen verkopen hun huis en trekken zogenaamd bij de kinderen in, en kopen een dure camper op zoek naar???
De vrijheid die ze denken te vinden als ze eenmaal zo'n wagen hebben zullen ze toch zelf moeten creëren door echt plekjes te gaan zoeken buiten de platgereden paden.
Overvolle Camperplaatsen zijn er genoeg, maar ook op zo'n volle plaats kan je het geluk wat je zoekt misschien wel vinden.
Waarom niet.
Nog een tip....
Ouder worden is leren loslaten. Als je jong bent, moet je leren vastpakken en doen. Die twee horen samen.
Ouderdom hóórt erbij, dus leef tot de laatste dag.
Zolang wij bij elkaar gaan zitten en praten, heeft het zin. Ga bij elkaar langs , drink een glas wijn. Wees gelukkig, wees vriendelijk voor elkaar.
“Je hoeft jezelf niet te verstoppen in je camper, alleen omdat je oud bent.”
Tegenwoordig is bijna elke camperbuurman/vrouw in de winter niet meer de jongste.
Het enige nadeel (ik vind het vaak juist een voordeel) is dat de meeste ouderen hun levenservaring hebben opgedaan in hun eigen land.
Hun opvoeding en levensstijl en cultuur is dus waarschijnlijk heel anders als die van u.
Ofwel er is altijd wel genoeg te leren en je te verwonderen over anderen hun cultuur.
Het belangrijkste is accepteer dat de mensen anders zijn.
En ja dat valt soms niet mee.
En ja dat geeft soms overlast.
Als u dit niet kan 'handelen' stop dan met reizen naar andere landen.
Wordt geen *** "Grinch".
***In jeugdtaal zou The Grinch vertaald kunnen worden als "de chagrijn", "de party-pooper", "de sfeerverpester"
· Zijn Persoonlijkheid: Hij is een mopperkont. Zijn hart wordt omschreven als "twee maten te klein".
· Iemand zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Hij is zo'n Grinch" om iemand te beschrijven die niet geniet van de algemene sfeer ergens.
***