Nou jullie zien het op de foto van ons uithangbord.
We zijn weer onderweg.
We hebben ,na ons vertrek, om te beginnen onze distributieriem en wat er zo bijkomt laten vervangen, door een garagist in België.
Een vriend van een vriend had dit geregeld.
Hoe kwam ik daar nou aan?
Ik ontmoet soms interessante mensen en geniet van de bijzondere gesprekken met deze .
In Hoek van Holland ontmoet ik een Belgische Camperrijder met dezelfde Hymer als wij en een gesprek, gesmeerd met een biertje en wijntje, leidde tot het avontuur van de distributieriem.
Het was namelijk bijna de helft goedkoper ,bij zijn vriend de garagist, als bij de drie offertes die ik bij Nederlandse garages opgevraagd had.
Wat kan u hier nou van leren?
"Ga met zo veel mogelijk mensen, van junk tot barbier, van bankier tot wappie, het gesprek aan."
Van iedereen valt wat te leren. Ook al besef je dat niet altijd onmiddellijk.
De reparatie is vakkundig uitgevoerd conclusie. "Blij mee"
Ik beschouw me niet als oud, maar ik ben wel vintage, zeker durf ik te stellen, dat ik veel ervaring heb met het reizen met een Camper.
Zo weet ik dat te veel nadenken over een te maken reis niet werkt bij mij.
Gewoon gaan en we zien het wel is ons motto.
Dat zegt wat over hoe je in het leven staat.
Ik ben vooral nieuwsgierig naar andere culturen en hun gewoontes.
Komen we bij de huidige veel geroemde, en mijns inziens overtrokken, mening over vrijheid met de Camper.
Betekent dit dat deze vrijheid onbegrensd is?
Nee. Bij vrijheid komen ook verantwoordelijkheden kijken.
Er zijn al enorm veel beperkingen voor campers, en er komen er in hoog tempo veel bij.
Volkomen begrijpelijk.
Wat een gigantische berg mensen rijden er tegenwoordig met zo'n ding.
Ik heb de neiging om soms een leugentje om bestwil te schrijven, omdat dit een alinea leuker maakt of een verhaal komisch doet eindigen,
maar wat we nu deze reis naar Spanje meemaken had ik echt niet over gedroomd.
Misschien -volgens de na corona normen normaal- maar elke gratis plek die ik bezoek is VOL vanaf 11 uur 's morgens kan je bij 80 % van deze plaatsen niet meer terecht.
Lukt het je toch om een plekje te bemachtigen, dan is het nog geen feestje hoor.
Er heerst een algemene rust en vooral geen opwinding.
En dan nog wat.
Je hebt → manspreading, mannen claimen lichaamsruimte door met hun benen wijd te zitten, maar je hebt ook camperspreading, het claimen van parkeerplaatsen.
In ieder geval is het naar mijn mening gigantisch aan het misgaan.
Het maakt me duidelijk dat ik in een typische ouderenbubbel zit.
Ik ben in de winter omgeven door leeftijdsgenoten die het schijnbaar leuk vinden op een stoel bij hun camper te zitten en naar anderen campers te kijken, zonder enige verdere vorm van communicatie.
Mijn "goedemorgen" wens wordt met een welwillend knikje beantwoord.
Ons bord ( van de foto) klopt dus niet meer.
Daar staat nog ; muziek, kampvuur, drank gebruik, dansende mensen op.
Zeg maar zoals het vroeger was.
Trouwens het is niet alleen kommer en kwel, hoor.
Blijft leuk dat 'onderweg' zijn.
Al is het alleen al om je te verwonderen over alle soorten campers en de gedragscode van hun eigenaars.
Groet Bram